Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009
Παρουσίασαν τον υπολογιστή των 8 ευρώ
Τo Sakshat (η λέξη σημαίνει «μπροστά στα μάτια σου») παρουσιάστηκε από τον υπουργό Ανάπτυξης Ανθρωπίνων Πόρων Αρτζούν Σινγκ στον ναό Τιρουπάτι του Χιντεραμπάντ. Αναπτύχθηκε από αρκετούς οργανισμούς, όπως η Επιτροπή Πανεπιστημιακών Υποτροφιών, το Τεχνολογικό Ινστιτούτου του Μαντράς και το Ινδικό Ινστιτούτο Επιστημών της Μπανγκαλόρ. Είναι λίγο μικρότερο από τα συνηθισμένα laptops, δεν είναι ακόμη εντελώς έτοιμο και αναμένεται να διατεθεί στην αγορά σε περίπου έξι μήνες. Έχει μνήμη 2 GΒ και συνδέεται ασύρματα με το Ίντερνετ. Για να είναι χρήσιμο ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές, κατασκευάστηκε ώστε να μην καταναλώνει πολλή ενέργεια. Το Sakshat δημιουργήθηκε για να γεφυρώσει το «ψηφιακό χάσμα» μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Θα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος ενός φιλόδοξου προγράμματος εκπαίδευσης μέσω του Ίντερνετ που θα συνδέσει 18.000 σχολεία και 400 πανεπιστήμια σ΄ όλη την Ινδία.
...ολόκληρο το άρθρο εδώ----->

... Κυριακή, στη μέση του χιονιά που ακόμη παγώνει τη Δυτική Ευρώπη, κάτι συνέβη στις αυλές και στις πλατείες του κάτασπρου Λονδίνου. Με χαρούμενα ξεφωνητά, παιδιά κυνηγιόνταν γύρω από χιονάνθρωπους, αφήνοντας τα χνάρια τους πάνω στο παχύ χαλί που σκέπαζε την πόλη. Τα σχολεία ήταν κλειστά. Το ίδιο και οι συγκοινωνίες. Ο βαρύτερος χιονιάς εδώ και 25 χρόνια ήταν ένα δώρο Θεού, που έκανε τους μικρούς να βγουν στους δρόμους. Όμως, πού ήταν οι μεγάλοι;
Η εικόνα...
... αυτή ήταν που τράβηξε την προσοχή της Μαίρης Ντεζέφσκι, η οποία κάθησε κι έγραψε στην εφημερίδα «Ιντιπέντεντ»: «Η συμβατική οικογένεια έχει γίνει πια κάτι αόρατο και αυτό είναι που κάνει τη Βρετανία να ξεχωρίζει από όλες σχεδόν τις χώρες που έχω επισκεφτεί τα τελευταία χρόνια. Στην ηπειρωτική Ευρώπη μπορεί να δει κανείς ολόκληρες οικογένειες- μητέρες, πατέρες, παιδιά (και σκυλιά)- να βγαίνουν και να χαίρονται μαζί. Δεν σκοπεύω να εξιδανικεύσω το έθιμο του οικογενειακού κυριακάτικου τραπεζιού που σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες κρατάει ακόμη (η γιαγιά μπορεί να σου κάνει τη ζωή δύσκολη, όταν θέλει). Όμως είναι κάτι που δείχνει πόσο λίγο από τον ελεύθερο χρόνο τους μοιράζονται τα βρετανόπουλα με τους γονείς τους». Κι αν η Μαίρη Ντεζέφσκι τα γράφει όλα αυτά σήμερα, είναι επειδή μόλις δημοσιεύτηκε έρευνα που έκανε η οργάνωση «Κοινωνία των παιδιών» σε 21 ανεπτυγμένες χώρες. Το συμπέρασμα της έρευνας είναι πως τα παιδιά που ζουν στη Σκανδιναβία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και άλλες χώρες όπου το πρότυπο της παραδοσιακής οικογένειας αντέχει ακόμη, είναι πιο ευτυχισμένα. Σε σύγκριση με αυτές και με άλλες χώρες θα δει κανείς στη Βρετανία πολύ περισσότερα παιδιά να τριγυρνούν αδέσποτα, χωρίς τη συντροφιά του πατέρα τους ή της μητέρας τους. Πού να κρύβονται αυτοί άραγε; Στον καθημερινό αγώνα για την επιβίωση.
Η έρευνα...
... είναι καταδικαστική για τις ιδιαίτερα ανταγωνιστικές κοινωνίες. Και τα στοιχεία της είναι ψυχρά. Διαπιστώνει μια έκπτωση των αξιών που έχει προέλθει από τη διάλυση της οικογένειας.
- Στη Βρετανία, το 70% των γυναικών που έχουν παιδιά 9-12 μηνών είναι σήμερα εργαζόμενες μητέρες, ενώ δεν ξεπερνούσαν το 25% πριν από 25 χρόνια. Και το ένα τρίτο των οικογενειών που έχουν δεκαεξάχρονα παιδιά είναι διαλυμένες. Η έρευνα, που την εποπτεία της είχε ο Ρίτσαρντ Λέιαρντ, καθηγητής της Οικονομίας στην Οικονομική Σχολή του Λονδίνου, συμπεραίνει πως δεν πρόκειται να αλλάξει αυτή η κατάσταση αν δεν υπάρξει μια βαθιά αλλαγή στο σύστημα των κοινωνικών αξιών.
- Η οικογένεια σαν ένας «τόπος» κοινωνικής συνάντησης είναι κάτι που εξαφανίζεται συνεχώς στις ανταγωνιστικές κοινωνίες. Γι΄ αυτό ακριβώς τα παιδιά σε αυτές τις κοινωνίες καταφεύγουν σε ακρότητες: μόνο και μόνο από την ανάγκη να νιώσουν πως ανήκουν σε μια κοινότητα, σε έναν κοινωνικό χώρο.
Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009
Απαγόρευση των κινητών στα σχολεία σχεδιάζουν οι Ιάπωνες

Την απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων στα σχολεία σχεδιάζει να ζητήσει η ιαπωνική κυβέρνηση, επειδή δημιουργούν σοβαρά προβλήματα σε καθηγητές και μαθητές.
Συγκεκριμένα, το Υπουργείο Παιδείας θα ζητήσει από τις τοπικές εκπαιδευτικές αρχές να απαγορεύσουν τα κινητά στα δημοτικά και τα γυμνάσια.
Το 2007, ένας 18χρονος μαθητής αυτοκτόνησε πηδώντας από την ταράτσα του σχολείου του, στο Κόμπε, επειδή τέσσερις συμμαθητές τον εκβίαζαν με ιδιωτικά του βίντεο που είχαν τραβήξει από τα κινητά τους.
Η συγκεκριμένη υπόθεση είχε προκαλέσει σοκ σε όλη την Ιαπωνία, αλλά δεν είναι η μόνη περίπτωση που τα κινητά χρησιμοποιούνται για κάθε είδους παρενόχληση ή και από σχολικές συμμορίες.
Βέβαια, σε μία κοινωνία, που βρίσκεται χρόνια μπροστά από τον υπόλοιπο πλανήτη στη χρήση της τεχνολογίας, το μέτρο αναμένεται να προκαλέσει πολλές αντιδράσεις. «Ακόμη και όταν είμαι πεπεισμένος ότι ένα παιδί έχει κινητό, δεν μπορώ να του το πάρω γιατί μετά θα κατηγορηθώ ότι καταφεύγω στην τιμωρία», δήλωσε ένας δάσκαλος από την Οζάκα.
Σύμφωνα με έρευνα του Γραφείου Εκπαίδευσης της Νομαρχίας του Τόκιο, στην οποία συμμετείχαν 11.000 μαθητές, το 33,2% των 10χρονων έχει ένα κινητό και το ποσοστό αυξάνεται στο 73,3% στα 15χρονα και στο 95,4% στα δεκαεξάχρονα.
- Από άλλη έρευνα στην Οζάκα, προέκυψε ότι ένα στα έξι παιδιά στην ηλικία των 13 χρησιμοποιούν το κινητό τους πάνω από τρεις ώρες την ημέρα, ότι ένα στα έξι παιδιά στην στην ηλικία των 13 χρησιμοποιούν το κινητό τους πάνω από τρεις ώρες την ημέρα, ότι ένα στα έξι παιδιά στην ηλικία των 16, στέλνουν περισσότερα από 50 μηνύματα την ημέρα και ότι στο σπίτι τα παιδιά ξοδεύουν περισσότερο χρόνο στο κινητό τους παρά στο διάβασμα.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4498763&ct=2
Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009
Τέλος πλέον οι διαλέξεις στα αμφιθέατρα του ΜΙΤ
The New York Times
Από καταβολής κόσμου, οι διαλέξεις για τους πρωτοετείς φοιτητές Φυσικής στο Τεχνολογικό Ιδρυμα της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) παραδίδονταν σε τεράστιο αμφιθέατρο χωρίς παράθυρα, το 26-100. Ομως τώρα, καθώς οι φυσικοί σε όλη τη χώρα πιέζουν τα πανεπιστήμια να κάνουν καλύτερη δουλειά στη διδασκαλία των επιστημών, το ΜΙΤ έκανε θεαματική στροφή.
- Το τμήμα Φυσικής αντικατέστησε τις μεγάλες εισαγωγικές διαλέξεις με μαθήματα σε μικρότερες αίθουσες στις οποίες υπάρχει μεγαλύτερο περιθώριο για συνεργασία και αλληλεπίδραση. Επειτα από χρόνια πειραματισμών και συζητήσεων, το φθινόπωρο η αλλαγή παγιώθηκε.
Ηδη, η προσέλευση στα μαθήματα έχει αυξηθεί και τα ποσοστά των φοιτητών που κόβονται έχουν πέσει 50%. Το ΜΙΤ δεν είναι το μόνο.
Και άλλα αμερικανικά πανεπιστήμια, όπως το Rensselaer Polytechnic, το North Carolina State, το University of Maryland, το University of Colorado και το Harvard αλλάζουν μεθόδους διδασκαλίας. Ερευνες έχουν δείξει ότι οι περισσότεροι φοιτητές κατανοούν τις βασικές έννοιες πολύ καλύτερα και είναι πολύ περισσότερο σε θέση να τις εφαρμόσουν αν τις διδαχθούν με ένα σύστημα που να επικεντρώνεται στους φοιτητές και να προωθεί την αλληλεπίδραση και τη συνεργασία.
- «Οπως δεν μπορείς να γίνεις μαραθωνοδρόμος βλέποντας μαραθώνιο στην τηλεόραση, έτσι και στις επιστήμες δεν μπορείς απλά να βλέπεις κάποιον να κάνει διάλεξη», λέει ο Ερικ Μαζούρ, φυσικός στο Χάρβαρντ και πρωτοπόρος της νέας μεθόδου
«Το ανθρώπινο μυαλό συγκρατεί το πολύ επτά αντικείμενα ταυτόχρονα στη μνήμη εργασίας και επεξεργάζεται το πολύ τέσσερα απ αυτά», λέει ο Καρλ Βίμαν, νομπελίστας φυσικός που διευθύνει πρόγραμμα διδασκαλίας φυσικής στο University of British Columbia του Καναδά. «Ομως, ο αριθμός των καινούργιων πραγμάτων που πρέπει να επεξεργαστούν οι φοιτητές σε μία τυπική ωριαία διάλεξη είναι πολύ μεγαλύτερος. Γι’ αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει ότι οι μαθητές συγκρατούν μόνο μικρό μέρος όσων τους διδάσκουμε με αυτό τον τρόπο».
- Στο ΜΙΤ, τα εισαγωγικά μαθήματα στην κλασική μηχανική και τον ηλεκτρομαγνητισμό γίνονται σε αίθουσες υψηλής τεχνολογίας, στις οποίες 80 φοιτητές μοιράζονται σε 13 τραπέζια με κομπιούτερς. Αντί για μαυροπίνακες, οι τοίχοι είναι καλυμμένοι με λευκούς πίνακες και οθόνες προβολής. Ο καθηγητής κυκλοφορεί στα τραπέζια με τους βοηθούς του, κάνει σύντομες περιγραφές των βασικών αρχών και παρακολουθεί τους φοιτητές να εργάζονται σε μικρές ομάδες.
Η αίθουσα βουίζει καθώς μαθητές και καθηγητές κάνουν πειράματα μαζί. «Επί σειρά ετών, θεωρείτο ότι η διδασκαλία είναι η ετοιμασία μιας πολύ καλής παράδοσης», είπε ο Πέτερ Ντουρμάσκιν, λέκτορας Φυσικής στο ΜΙΤ υπέρμαχος της νέας μεθόδου. Με τη νέα μέθοδο αυξάνεται και η προσέλευση των φοιτητών στα μαθήματα, αφού, η προσέλευση στα νέου τύπου μαθήματα συμβάλλει στην τελική βαθμολογία.
Blogger: Δείτε την επίδειξη τεχνολογίας διαδραστικού πίνακα (smart board) που υλοποιείται στο MIT.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_16/01/2009_299508
Μπήκα στο μπλογκ σου Αντώνη, αλλά δεν μου επιτρέπει σχόλια - και δεν καταλαβαινω γιατι. Εχεις βάλει κάποιες ρυθμίσεις?
Πάντως θεωρώ οτι τον κυριότερο ρόλο πρέπει να τον έχει στην αίθουσα η ΣΧΕΣΗ διδάσκοντα-διδασκόμενου. Και με αυτή η σχέση να θεμελιώνεται η σωστή διδασκαλία. Απο κει και μετά, όλα αυτά τα ωραία θα έχουν πολύ καλύτερα αποτελέσματα.
Θυμασαι, τα λέγαμε και παλιότερα, ειναι καλό ο δάσκαλος να έχει πολλά και ποικιλόμορφα εφόδια που να τον διευκολύνουν να περάσει σαφέστερα κάποιες έννοιες ή ολόκληρα πλαίσια. Αλλοίμονο μόνο αν τα εφόδια αυτά τον υποκαθιστουν.
Να σαι καλά
Σωτος"
Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009
Ο αδαής δάσκαλος· πέντε μαθήματα πνευματικής χειραφέτησης
εκδ. Νήσος
Από το κείμενο της Μαγδαληνης Τσεβρενη (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 11/1/2009)
Ο σύγχρονος Γάλλος φιλόσοφος Ζακ Ρανσιέρ υποστηρίζει στο βιβλίο του «Ο αδαής δάσκαλος» ότι καμία μεταρρύθμιση, «κανένα κόμμα, καμία κυβέρνηση, κανένας στρατός, κανένα σχολείο και κανένας θεσμός» δεν πρόκειται να λύσει το εκπαιδευτικό πρόβλημα: Είναι αδύνατο, εξηγεί, να σταματήσει αυτός ο φαύλος κύκλος μεταξύ άγνοιας και επιστήμης, παιδαγωγικής πρακτικής και διδακτικής μεθόδου, αν όλες οι λύσεις προέρχονται μέσα από αυτόν τον ίδιο κύκλο.
...Ο Ζοζέφ Ζακοτό απέδειξε πως ακόμα κι ένας αγράμματος μπορεί, αν θέλει, να διδάξει γράμματα χρησιμοποιώντας τη μέθοδό του, η οποία ονομάστηκε καθολική μέθοδος.
Το ζητούμενο της καθολικής μεθόδου και η προϋπόθεσή της είναι η ισότητα, ενώ το αποτέλεσμά της είναι η πνευματική χειραφέτηση. Οι αρχές στις οποίες στηρίζεται είναι τρεις:
- Ολοι οι άνθρωποι είναι ίσοι,
- κάθε άνθρωπος μπορεί να διδάξει τον εαυτό του και
- τα πάντα υπάρχουν στα πάντα.
«Η εκπαίδευση», γράφει ο Ρανσιέρ, «μοιάζει με την ελευθερία: Δεν χαρίζεται, κατακτάται». Ο καθένας μπορεί να είναι δάσκαλος ή μαθητής και με την εφαρμογή της καθολικής μεθόδου, ο δάσκαλος μπορεί να διδάξει ακόμα κι αυτά που αγνοεί.
«Ο αδαής δάσκαλος» είναι ένα βιβλίο που συνομιλεί με κλασικές και σύγχρονες θεωρίες τόσο για την εκπαίδευση όσο και για την πολιτική πράξη, είναι ένα ξεκάθαρα ριζοσπαστικό κείμενο με το οποίο θα συμπλεύσουν οι ονειροπόλοι, οι ρομαντικοί και οι οραματιστές. Τελικά, αυτό που χρειάζεται η παιδεία μπορεί να μην είναι μια νέα μεταρρύθμιση, αλλά άνθρωποι που θα παίζουν τον ρόλο του δασκάλου βοηθώντας τους μαθητές να καλλιεργούν και να αναπτύσσουν την επιθυμία για γνώση και την προσοχή τους, με σκοπό να μάθουν ό,τι τους ενδιαφέρει, δηλαδή, τα πάντα.
Για την πλήρη παρουσίαση του βιβλίου click εδώ
Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009
Διαδραστικός πίνακας στη διδασκαλία της Φυσικής
http://paideia-gr.blogspot.com/2009/01/blog-post_10.html
"Δείτε μια επίδειξη μιας τεχνολογίας διαδραστικού πίνακα (smart board) που έχει υλοποιηθεί στο MIT. Είναι εντυπωσιακή. Πότε θα δούμε άραγε τέτοιες εικόνες στα ελληνικά σχολεία; Ή μήπως φαντάζει επιστημονική φαντασία τύπου Star Trek? Δυστυχώς μόνο σε πολύ λίγα Ελληνικά Πανεπιστήμια (και κάποια ιδιωτικά σχολεία) υπάρχουν αντίστοιχες τεχνολογίες..."
- Σχόλιο Blogger: O κόσμος έχει γίνει πολύ μικρός και πληροφορία γρήγορα φτάνει ... σ' αυτόν που θέλει να την ακούσει! Αν δε θέλει κανείς ν' ακούσει, να δει... απλά δηλώνει βαρύγδουπα ότι "έχει χαθεί ένα ακόμη τεχνολογικό τραίνο" και συνεχίζει να μη κάνει ο ίδιος τίποτα...