Πιζάνιας Πέτρος
Ακούσαμε πολλά και φέτος για τις εισαγωγικές εξετάσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η υπουργός Παιδείας, αν και πρωτίστως θρησκευμάτων, ξεπέρασε τα όρια της προπαγανδιστικής ρητορείας υπέρ της ελάχιστης βάσης εισαγωγής στα ΑΕΙ. Επικαλούμενη ποικίλες χονδροειδείς ανακρίβειες, μας επέτρεψε να αντιληφθούμε ότι, οι συστηματικές γνώσεις της για το εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο διοικεί είναι παιδαριώδεις και η πολιτική της διαπνέεται από εμμονές. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Σεραφείμ Κωνσταντινίδης
Η πανδημία προσέφερε πολλά διδάγματα, αλλά το πλέον σημαντικό είναι ότι αποκαλύφθηκε ένα αδύνατο σημείο που όλοι γνωρίζουμε, αλλά οι περισσότεροι προσποιούνται ότι δεν έχει σημασία. Η αλήθεια είναι ότι η ανθεκτικότητα της ελληνικής οικονομίας αποδείχθηκε περιορισμένη. Και αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η μεταποίηση και η παραγωγή είναι υποβαθμισμένοι τομείς.
Η κοινή γνώμη ανησυχεί γατί δεν έρχονται τουρίστες, τα μέσα ενημέρωσης αξιολογούν ως σημαντικότερη καταστροφή την κλειστή εστίαση. Κανείς δεν προβληματίζεται επειδή η μείωση του ΑΕΠ το πρώτο τρίμηνο της ήταν 2,3% ενώ στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι μικρότερη, 1,7%. Ούτε χαίρεται κανείς επειδή οι εξαγωγές αγαθών το πρώτο τρίμηνο του έτους αυξήθηκαν 8,2%. Τον Μάιο, στη βιομηχανία οι μήνες με εξασφαλισμένη παραγωγή αυξήθηκαν σε 4,8 μήνες, αλλά το ποσοστό χρησιμοποίησης εργοστασιακού δυναμικού παρέμεινε στο 74,1% (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΙΟΒΕ). Η βιομηχανική παραγωγή ενισχύθηκε στην Ελλάδα κατά 21,7% τον Απρίλιο σε σύγκριση με ένα χρόνο πριν έναντι αύξησης 38,3% στην Ευρωπαϊκή Ενωση (Ε.Ε.).
Τον Απρίλιο, η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα (64,2 €/MWh) ήταν 70% υψηλότερη από την τιμή συστήματος στο χρηματιστήριο ενέργειας Nord Pool (37,9 €/MWh). (blogger: βλέπε σχετικά... και φυσικά συνέχεια εδώ)
Σύμφωνα με την έκθεση Πισσαρίδη, η προστιθέμενη αξία της μεταποίησης την περίοδο 2008-2019 ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν 9,1% στην Ελλάδα, έναντι 15% στην Ε.Ε. Την ίδια περίοδο, οι επενδύσεις σε μηχανήματα και μηχανολογικό εξοπλισμό ήταν αισθητά χαμηλότερη από τις επιδόσεις χωρών όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία. Οι εξαγωγές ελληνικών βιομηχανικών προϊόντων το 2019 ήταν 9,2% του ΑΕΠ, ενώ σε χώρες όπως Βέλγιο, Βουλγαρία, Ουγγαρία, Πορτογαλία ήταν 38,2%.
Είναι αξιοθαύμαστη η επιτυχία της ελληνικής ναυτιλίας, φυσικά θέλουμε τουριστική ανάπτυξη, να διευκολυνθούν οι startups και οι εταιρείες τεχνολογικών εφαρμογών, να γίνουμε κέντρο διαμετακόμισης (logistics), όμως αυτό που κυρίως χρειάζεται η οικονομία και η χώρα είναι η βιομηχανία.
Το παράδοξο είναι ότι η επιδίωξη αυτή δεν έχει ιδιοκτήτη. Κανείς δεν θεωρεί κύρια αποστολή του αυτή την προτεραιότητα. Η ανάγκη ενίσχυσης της εγχώριας παραγωγής μοιάζει μια περιθωριακή επιλογή. Οι περισσότεροι προσελκύονται από άλλα, λαμπερά οράματα. Η άνθηση μικρών εταιρειών τεχνολογίας, Ιντερνετ, μοιάζει πιο ενδιαφέρουσα από την παραγωγή προϊόντων. Ακόμη και αν η χρησιμοποίηση νέων τεχνολογιών είναι απολύτως αναγκαία για την παραγωγή και των πλέον «ταπεινών» προϊόντων.
Ωστόσο η περαιτέρω συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας θα υποβαθμίσει και τις άλλες δραστηριότητες. Δεν είναι επιτυχημένη ίσως ούτε και χρήσιμη η ανάπτυξη του τουρισμού εάν οι επισκέπτες καταναλώνουν εισαγόμενα μόνο προϊόντα και εξυπηρετούνται από ξένους εργαζομένους. Δεν θα συμβάλει ουσιαστικά στην οικονομία η ανάπτυξη του εμπορίου και των μεταφορών εάν δεν έχουμε παραγωγή προϊόντων, μεταξύ των οποίων και συρμούς τρένων.
Η ελαφρά μείωση της ανεργίας δεν μεταβάλλει τη μεγάλη εικόνα. Ο αριθμός ανέργων τον Φεβρουάριο εμφανίζεται μειωμένος κατά 44,3 χιλιάδες άτομα ή 5,8% σε σχέση με τον Φεβρουάριο του 2020. Η μείωση της ανεργίας, όμως, προήλθε αποκλειστικά από τη μείωση του εργατικού δυναμικού κατά 205,4 χιλ. άτομα.
Κάποιοι πρέπει να προσανατολιστούν στην παραγωγή, να αποκτήσει αίγλη ο τεχνίτης, αυτός που χειρίζεται μηχανήματα, που σχεδιάζει ή παράγει μεταλλικά προϊόντα, υπολογιστές, φάρμακα, ποτά, ρούχα.
Να θαυμάσουμε τον παραγωγό.
------------
