Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2019

Σημαντικά δομικά προβλήματα στην εκπαίδευση των μαθητών στα ελληνικά σχολεία

Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα συμπεράσματα της ετήσιας έκθεσης της ανεξάρτητης Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (ΑΔΙΠΠΔΕ), για το επίπεδο γνώσεων των μαθητών στην Ελλάδα. Η έκθεση αναφέρει ότι μεγάλη μερίδα των μαθητών στα ελληνικά σχολεία ενδέχεται να τελειώσει το σχολείο υστερώντας σημαντικά σε κρίσιμα μαθήματα του σχολείου, που αντιστοιχούν σε βασικές δεξιότητες για τη ζωή. Επισημαίνεται ότι το πλέον ανησυχητικό είναι πως το πρόβλημα είναι δομικό, καθώς τα προβλήματα ξεκινούν από τον τρόπο διδασκαλίας σε Δημοτικό και Γυμνάσιο. Δείτε ολόκληρη την έκθεση.
Στην ετήσια έκθεση της για το 2019 η ΑΔΙΠΠΔΕ στέκεται στα ιδιαίτερα ανησυχητικά στοιχεία που προκύπτουν λόγω της ελλιπούς εκπαίδευσης και μορφώσεις που λαμβάνουν οι μαθητές στα ελληνικά σχολεία. Η ΑΔΙΠΠΔΕ διαπιστώνει πως μεγάλη μερίδα των μαθητών στα ελληνικά σχολεία ενδέχεται να τελειώσει το σχολείο υστερώντας σημαντικά σε κρίσιμα μαθήματα του σχολείου, που αντιστοιχούν σε βασικές δεξιότητες για τη ζωή.
Είναι ενδεικτικό ότι στα Γενικά Λύκεια το 48,4% των μαθητών της Β’ λυκείου βαθμολογήθηκαν κάτω από τη βάση, ενώ τα ποσοστά στην Άλγεβρα και τη Γεωμετρία ήταν 38,9% και 44,2%, αντίστοιχα. Στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας το ποσοστό βαθμολογιών κάτω της βάσης φτάνει στο 7,1%. Στα Επαγγελματικά  Λύκεια, το ποσοστό βαθμολογιών κάτω από τη βάση στη Νεοελληνική Γλώσσα φτάνει το 20,4%. Στην ‘Αλγεβρα και τη Γεωμετρία, το 52,7% και το 51,3%, αντίστοιχα, των μαθητών της Β’ λυκείου πήρε βαθμολογία κάτω του 10. Στη Φυσική, το αντίστοιχο ποσοστό είναι 41% και στη Χημεία 40,8%.
Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, το πρόβλημα στην εκπαίδευση των μαθητών είναι δομικό καθώς οι αδυναμίες εντοπίζονται από τον τρόπο πρακτικών διδασκαλίας και στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο. «Τα προβλήματα που εμφανίζονται στο Λύκειο, σε σύγκριση με το Δημοτικό Σχολείο και το Γυμνάσιο, δεν είναι προβλήματα αποκλειστικά του Λυκείου, αλλά όλων των βαθμίδων που συσσωρευτικά κατέληξαν στο Λύκειο. Προβληματίζει, βέβαια, το γεγονός ότι οι αντιλήψεις και οι πρακτικές το Δημοτικού και του Γυμνασίου, ίσως λόγω του υποχρεωτικού χαρακτήρα τους, δεν αποτύπωσαν τα αρχόμενα προβλήματα λειτουργικού αναλφαβητισμού και, ενδεχομένως, δεν κινητοποιήθηκαν εγκαίρως».
Στις προτεινόμενες παρεμβάσεις περιλαμβάνονται η αναδιαμόρφωση του νομοθετικού πλαισίου που διέπει την αξιολόγηση των μαθητών σε όλες τις βαθμίδες, η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στην αξιολόγηση των μαθητών στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης διδασκαλίας, καθώς επίσης και η υποστήριξη των εκπαιδευτικών για την περαιτέρω αξιοποίηση του ψηφιακού ανοικτού εκπαιδευτικού περιεχομένου. Μεταξύ άλλων, διευκρινίζεται πως «ο λειτουργικός αναλφαβητισμός αναφέρεται στα επίπεδα εγγραμματισμού (literacy) που δεν επαρκούν για την πλήρη αποτελεσματική συμμετοχή σε μια προηγμένη τεχνολογική κοινωνία».
Ακόμη, «διευκρινίζεται ότι ο σχολικός λόγος, δηλαδή ο προφορικός λόγος του μαθήματος και, κυρίως, ο γραπτός λόγος των σχολικών εγχειριδίων, που διέπεται από ειδικές κειμενικές προδιαγραφές, αποκτά σταδιακά με την πάροδο των τάξεων στοιχεία του επιστημονικού λόγου, τα οποία αποκλίνουν από τον λόγο της καθημερινής επικοινωνίας.
Τέτοια στοιχεία, για παράδειγμα, είναι η αντικατάσταση του ρηματικού λόγου, της καθημερινής επικοινωνίας, με τον ονοματικό λόγο της επιστήμης, η αντικατάσταση της ενεργητικής φωνής με την παθητική, η χρήση της υποτακτικής σύνταξης και του τεχνικού ύφους κ.λπ. Αυτό σημαίνει ότι το σχολείο πρέπει να διδάσκει άμεσα, συστηματικά και σταδιακά τα στοιχεία του επιστημονικού λόγου στη σχολική του εκδοχή, αφού, βέβαια, οι εκπαιδευτικοί έχουν προηγουμένως κατάλληλα επιμορφωθεί.
Οι μαθητές «χαμηλού εγγραμματισμού» αγνοούν τα «αφύσικα» αυτά στοιχεία του σχολικού λόγου, με αποτέλεσμα να έχουν ανυπέρβλητες δυσκολίες στην κατανόηση του σχολικού λόγου και να κινδυνεύουν να παραμείνουν λειτουργικά αναλφάβητοι, αν δεν τύχουν άμεσης στήριξης στην προσπάθειά τους για την κατάκτηση του σχολικού λόγου, σε βαθμό που να τον αξιοποιούν αποτελεσματικά στις μαθησιακές δράσεις κατανόησης και παραγωγής γραπτού λόγου.
Σε αντίθετη περίπτωση, οι εν λόγω μαθητές παύουν να έχουν προοπτικές εκπαίδευσης με τις συνακόλουθες επιπτώσεις για τους ίδιους και για την κοινωνία. Με άλλα λόγια, το πρόβλημα του λειτουργικού αναλφαβητισμού, που είναι γενικότερο και σε αρκετές χώρες εκτεταμένο ενέχει κοινωνικούς προσδιορισμούς και συνιστά ιδιαίτερο κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό και πολιτισμικό πρόβλημα με απρόβλεπτες διαστάσεις και σοβαρές επιπτώσεις».
Δείτε αναλυτικά την έκθεση της ΑΔΙΠΠΔΕ:


Σε χρειαζόμαστε

Το ThePressProject είναι το μοναδικό μέσο ανεξάρτητης, ερευνητικής και αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας που στηρίζεται αποκλειστικά στις μικρο-δωρεές των επισκεπτών του. Πιστεύουμε ότι η πληροφορία πρέπει να είναι διαθέσιμη σε όλους και για αυτό δεν κλειδώνουμε κανένα κομμάτι της ύλης αλλά για να παραχθεί το πρωτογενές υλικό που θα βρείτε εδώ χρειαζόμαστε την υποστήριξή σου. Αν δεν πληρώσουμε εμείς για την ενημέρωσή μας, θα την πληρώσει κάποιος άλλος (και αν δεν είσαι ο Μαρινάκης μάλλον δεν έχεις τα ίδια συμφέροντα). Μάθε πώς

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2019

Έρευνα Τζονς Χόπκινς: Τα social media προκαλούν προβλήματα συμπεριφοράς στους εφήβους

Κρυφή “παγίδα” για την ψυχολογία των νεαρών χρηστών τους αποτελούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σύμφωνα με νέα επιστημονική έρευνα του Τζον Χόπκινς, βάσει της οποίας οι έφηβοι που αφιερώνουν πάνω από τρεις ώρες την ημέρα στα social media είναι πιθανότερο να εμφανίσουν υψηλά επίπεδα εσωτερικευμένων συμπεριφορών και κλείσιμο στον εαυτό τους.
  • Η εσωτερίκευση περιλαμβάνει την κοινωνική απόσυρση και τη μοναξιά, τη δυσκολία αντιμετώπισης του άγχους και της κατάθλιψης, καθώς και τη δυσκολία έκφρασης των συναισθημάτων τους. Το αντίθετο πρόβλημα εξωτερίκευσης είναι η επιθετικότητα προς τους άλλους, η ανυπακοή, η γενικότερη αντικοινωνική συμπεριφορά κ.ά.
Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς της Βαλτιμόρης, με επικεφαλής την Κίρα Ριμ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό ψυχιατρικής “JAMA Psychiatry”, εξέτασαν στοιχεία για σχεδόν 6.600 παιδιά 13 έως 17 ετών, συσχετίζοντας σε βάθος τριετίας το χρόνο που περνούσαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με την ψυχική τους υγεία.
  • Η μελέτη διαπίστωσε ότι όσο αυξάνεται ο χρόνος στα social media, τόσο αυξάνεται και η πιθανότητα για προβλήματα εσωτερίκευσης, είτε μόνα τους είτε σε συνδυασμό με αντίθετα προβλήματα συμπεριφοράς. Δεν βρέθηκε συσχέτιση ανάμεσα στη χρήση social media και μόνο, στα προβλήματα εξωτερίκευσης.
«Πολλές μελέτες έχουν βρει σχέση ανάμεσα στα ψηφιακά ή κοινωνικά μέσα και στην υγεία των εφήβων, αλλά ελάχιστες μελέτησαν το ζήτημα σε βάθος χρόνου. Η μελέτη μας δείχνει ότι οι έφηβοι που περνάνε πολλές ώρες στα social media, είναι πιθανότερο να αναφέρουν προβλήματα εσωτερίκευσης μετά από ένα χρόνο. Δεν μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οπωσδήποτε τα social media προκαλούν τα προβλήματα ψυχικής υγείας, αλλά θεωρούμε ότι ο λιγότερος χρόνος στα social media μπορεί να είναι καλύτερος για την υγεία των εφήβων», δήλωσε η Ριμ.
  • Είναι αξιοσημείωτο ότι περίπου το 17% των εφήβων που εξετάσθηκαν δεν έκαναν καθόλου χρήση social media. Το 32% αφιέρωναν σε αυτά λιγότερο από 30 λεπτά τη μέρα, το 31% μισή ώρα έως τρεις ώρες, το 12% τρεις έως έξι ώρες, ενώ το 8% -δηλαδή ένα παιδί στα δέκα- πάνω από έξι ώρες την ημέρα.
Το 9% των παιδιών (σχεδόν ένα στα δέκα) είχαν μόνο προβλήματα εσωτερίκευσης, το 14% μόνο εξωτερίκευσης, το 18% και τα δύο, ενώ το 59% μικρά έως καθόλου προβλήματα. Δεν βρέθηκαν διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα, όσον αφορά τη σχέση χρόνου στα social media και ψυχικής υγείας.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο της επιστημονικής δημοσίευσης ΕΔΩ
Με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΠΗΓΗ

Μillennials generation (Ναρκισευόμενη γενιά)

 

Πρωτοπόροι στην βιοϊτρική: Δύο Έλληνες δημιούργησαν έναν τεχνητό «υπέρ-ερευνητή»

Την τεχνητή νοημοσύνη έχουν βάλει στην υπηρεσία της βιοϊατρικής δύο Έλληνες οι οποίοι, πριν από περίπου τρία χρόνια, ξεκίνησαν μια start up επιχείρηση καινοτομώντας στον τομέα της επιστήμης και μάλιστα στην βιοϊατρική και την φαρμακολογία. Ο Νίκος Τζαγκαράκης, είναι ο συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της πλατφόρμας Intoolab, είναι μηχανικός τεχνητής νοημοσύνης και δημιουργός του Tzager, του πρώτου εγκεφάλου τεχνητής νοημοσύνης στον τομέα του, με ιστορικό στην έρευνα και πολλές δημοσιεύσεις.
Ο Μιχάλης Ελευθεράκης, συνιδρυτής και επικεφαλής λειτουργιών της start up είναι μαθηματικός και 20 χρόνια επιχειρηματίας. Το Intoolab πρόκειται για πλατφόρμα την οποία χρησιμοποιούν φαρμακευτικές εταιρίες, ερευνητικά κέντρα, πανεπιστήμια και ερευνητές στον τομέα της έρευνας φαρμάκων. Οι χρήστες της πλατφόρμας χρησιμοποιούν τον Tzager, έναν τεχνητό ερευνητή, που μπορεί να αναλύσει σε μερικά λεπτά εκατοντάδες ή και χιλιάδες έγγραφα και να απαντήσει σε ερωτήσεις των ερευνητών. Μέσα από αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης, ο Tzager όχι μόνο μπορεί να συνδυάσει πληροφορίες σε δευτερόλεπτα, αλλά κατανοεί και όλη την διαδικασία και τα διάφορα επίπεδα στην έρευνα. «Ο Tzager είναι ο πρώτος εγκέφαλος τεχνητής νοημοσύνης στον τομέα της βιοϊατρικής και φαρμακολογίας, ο οποίος κατανοεί όλη τη διαδικασία έρευνας ενός φαρμάκου διαβάζοντας εκατομμύρια έρευνες και διαφόρων τύπων έγγραφα. Η καινοτομία στην περίπτωση του Tzager, βρίσκεται στο ότι, ενώ όλη η κοινότητα της τεχνητής νοημοσύνης είναι επικεντρωμένη στο να δημιουργηθούν απλώς πιο ακριβή στατιστικά μοντέλα, εμείς έχουμε επικεντρωθεί στη δημιουργία λογικής, αντίστοιχης αυτής των ανθρώπων ερευνητών. Στην ουσία δημιουργούμε ένα τεχνητό ερευνητή», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Νίκος Τζαγκαράκης και προσθέτει: «Λόγω της ιδιαιτερότητας των αλγορίθμων που χρησιμοποιούμε, με τη συνεχή εκπαίδευση του Tzager, ευελπιστούμε πολύ σύντομα, ο τεχνητός ερευνητής να μπορεί όχι μόνο να βοηθάει τους ερευνητής σε κάποιο επίπεδο, αλλά να αρχίσει να βοηθάει σε βάθος τα σημερινά προβλήματα που υπάρχουν στον τομέα της ιατρικής. Όταν ένας τεχνητός εγκέφαλος με τη δυνατότητα να διαβάζει και να αναλύει εκατομμύρια έρευνες αρχίζει και αποκτά πιο βαθιά λογική και αντίληψη, τότε φανταστείτε τι προβλήματα μπορούν να λυθούν, τα οποία θα ήταν σχεδόν αδύνατο να λυθούν διαφορετικά». Το Intoolab ξεκίνησε στα μέσα του 2016 ως μία πλατφόρμα η οποία είχε ως σκοπό να ενώσει όλη την παγκόσμια έρευνα σε πανεπιστήμια, ερευνητές, καθηγητές και φοιτητές. Στη συνέχεια οι ιδρυτές του συνειδητοποίησαν ωστόσο, ότι μπορεί να καλύψει περισσότερες ανάγκες των ερευνητών. «Γρήγορα καταλάβαμε ότι υπήρχε πολύ μεγαλύτερη ανάγκη για ένα εργαλείο σαν τον Tzager, το οποίο θα βοηθούσε τους ερευνητές όχι στο να ενωθούν μεταξύ τους, αλλά στο να πραγματοποιήσουν την έρευνά τους σε πολύ λιγότερο χρονικό διάστημα. Και ο πρώτος τομέας στον οποίο επικεντρωθήκαμε είναι η βιοϊατρική και πιο συγκεκριμένα, η έρευνα φαρμάκων», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Μιχάλης Ελευθεράκης. Σημείωσε ακόμα ότι «ο συγκεκριμένος τομέας έχει πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη για εργαλεία σαν τον Tzager, λόγω των μεγάλων βάσεων δεδομένων που έχουν στην διάθεση τους οι εταιρίες φαρμακολογίας αλλά και του πολύ μεγάλου ανταγωνισμού μεταξύ τους. Το βασικότερο όμως είναι ότι η σημαντικότητα του συγκεκριμένου τομέα της βιοϊατρικής για το μέλλον της ανθρωπότητας, καθιστά αναγκαία την κατεύθυνση του τομέα της τεχνητής νοημοσύνης προς τον γενικότερο κλάδο της υγείας». Το Intoolab έχει διακριθεί μέχρι τώρα σε διάφορους διεθνείς διαγωνισμούς και εκδηλώσεις, όπως στο Top 20 Startup Bootcamp στο Άμστερνταμ, στο Top 50 StartupGrind Europe στο Λονδίνο και στο Top 10% Startups in WebSummit στην Πορτογαλία. Ο τομέας των start ups στην Ελλάδα επλήγη τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, αλλά όπως λένε όσοι δραστηριοποιούνται σε αυτόν κατάφερε να σταθεί όρθιος. Μάλιστα, όπως λένε, οι προοπτικές είναι πολύ καλύτερες για το μέλλον. «Έχουμε εξαιρετικά μυαλά, που πλέον μένουν και επιχειρούν στην Ελλάδα. Το πιο σημαντικό πρόβλημα αυτή την στιγμή στην Ελλάδα για ένα startup είναι το μεγάλο κόστος των ασφαλιστικών εισφορών. Θα πρέπει να δοθεί μια σχετικά άμεση λύση ώστε να μπορέσουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί και να προσελκύσουμε είτε μυαλά που έφυγαν, είτε να αποφύγουμε την φυγή και των επόμενων», καταλήγει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Μιχάλης Ελευθεράκης. Φ. Δουλγκέρη ΑΠΕ-ΜΠΕ Αθήνα, Greece

Πηγή:

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2019

Άρθρο στην ΕΕΦ

Το κείμενο αυτό γράφεται στις πρώτες μέρες της σχολικής χρονιάς.

Άλλη η θεματολογία του άρθρου που είχα αρχίσει εδώ και καιρό, αλλά ξεστράτισα με αφορμή τις πρώτες συζητήσεις και τα επίμονα διερευνητικά βλέμματα των μαθητών στην τάξη.

Κάθε αρχή σχολικής χρονιά είναι συνάμα και μια ανακεφαλαίωση των προηγούμενων χρόνων, τι πήγε στραβά, τι θα μπορούσε να πάει καλύτερα.

Προσωπικά είμαι μακριά από βεβαιότητες και θεωρώ ότι υπάρχουν πάντα πράγματα να διορθώσεις σε μια πορεία.

Ως υπεύθυνος διανομής των βιβλίων τρόμαξα από τον όγκο και αριθμό των βιβλίων που "φορτώθηκαν" οι μαθητές.

Μάλιστα οι μαθητές της Α' Γυμνασίου καλούνται να πάρουν τα βιβλία (26 τον αριθμό) σε δυο δόσεις λόγω βάρους!

Το ερώτημα που τίθεται είναι: "Παραγεμισμένο κεφάλι ή καλοφτιαγμένο κεφάλι"

Συσσώρευση πληροφοριών ή ένα κεφάλι ικανό να οργανώνει τις πληροφορίες για να τις μετατρέψει σε γνώση και τελικά κτήμα του μαθητή;

Η απάντηση είναι καλοφτιαγμένο κεφάλι, αλλά αυτό έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την πραγματικότητα.

Τα διδακτικά αντικείμενα (Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, Ιστορία, Γλώσσα, Γεωγραφία, Έκθεση, κ.ά, ) διδάσκονται αυτόνομα και οι μαθητές καλούνται μάθουν πράγματα φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους, αφού απουσιάζει εκείνη η διαδικασία που όλα αυτά θα τα τοποθετήσει σε ένα ενιαίο σύνολο.

Το κεφάλι λοιπόν των μαθητών μάλλον παραγεμίζει με πολλές ασύνδετες πληροφορίες και απουσιάζει η διαδικασία ενοποίησή τους, ώστε να αποκτήσουν νόημα και ουσία.

Και ένα μάθημα χωρίς νόημα χάνει το ενδιαφέρον των μαθητών, ένα ενδιαφέρον που ξέρουν να κερδίζουν διάφορα τεχνολογικά γκάζετ και εφαρμογές της λεγόμενης "κοινωνικής δικτύωσης" - που μόνο τέτοιες δεν είναι.

Φοβάμαι ότι οι μαθητές μας βρίσκονται κάτω από έναν ανηλεή βομβαρδισμό πληροφοριών και απουσιάζει εκείνος ο χρόνος, αλλά και το τρόπος, η μέθοδος οργάνωσης αυτής της πληροφορίας.

Ο ροή πληροφοριών προς τον μαθητή δεν γίνεται μόνο στο σχολείο, αλλά είναι διαρκής και σχεδόν σ’ όλη την διάρκεια της ημέρας (και νύχτας) των μαθητών. Το κινητό, εξάρτημα πια κάθε μαθητή, είναι εκεί μόνιμα ανοιχτό και περιμένει το μήνυμα επιβεβαίωσης...

Πολλοί μαθητές εξομολογούνται ότι μένουν ξάγρυπνοι ή κοιμούνται ελάχιστες ώρες αφού το κινητό τους με τις εφαρμογές του τους κρατάνε ξάγρυπνους μέχρι τις πρωϊνές ώρες.

Οι περιπτώσεις μαθητών που δεν μπορούν να είναι λειτουργικοί στην τάξη, δεν μπορούν να εστιάσουν και να μείνουν προσηλωμένοι έστω για λίγο, όλο και αυξάνει με τα χρόνια, δείγμα ότι ο χρόνος των εφήβων έχει κατακλεισθεί από υπερβολικά ερεθίσματα! Και πως να γλυτώσουν από την επέλαση των πάσης φύσεως media στο μυαλό των εφήβων όταν αυτοί αποτελούν ένα κομμάτι της αγοράς με χαρτζιλίκι και δώρα που πρέπει να ξοδευτούν ...καταλλήλως.

Αυτό έχει επιπτώσεις στις επιδόσεις των μαθητών που όσοι είμαστε στην τάξη το βλέπουμε να συμβαίνει χρόνο με το χρόνο, με ρυθμό που εκπλήσσει και μας τους ίδιους.

Είναι σίγουρο ότι η παρακάτω είδηση (13-9-2019), δεν εκπλήσσει, αλλά απλά επιβεβαιώνει τους εκπαιδευτικούς που έχουν άμεση - πραγματική επαφή με την τάξη.

“ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Έκθεση-σοκ: Λειτουργικά αναλφάβητοι οι μισοί μαθητές των Λυκείων

(Πηγή: iefimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/ellada/ekthesi-sok-leitoyrgika-analfabitoi-misoi-mathites )

Τι είναι ο λειτουργικά αναλφάβητος μαθητής;

Το 1978, η Γ.Σ. της UNESCO υιοθέτησε μια νέα προσέγγιση στην προσπάθεια καλύτερης εννοιολογικής περιγραφής του αναλφαβητισμού, εισάγοντας την έννοια του ατόμου που είναι λειτουργικά αναλφάβητο:

«Λειτουργικά αναλφάβητο είναι κάθε άτομο που είναι ανίκανο να ασκήσει όλες τις δραστηριότητες για τις οποίες είναι απαραίτητος ο αλφαβητισμός, ώστε να λειτουργεί καλύτερα η ομάδα του και η κοινότητά του και να μπορεί επίσης, ο ίδιος, να διαβάζει, να γράφει και να μετράει, για την προσωπική του ανάπτυξη και για την ανάπτυξη της κοινότητάς του».

Από την ίδια εφημερίδα:

«...Οι συντάκτες της έκθεσης επισημαίνουν, σύμφωνα με την εφημερίδα Καθημερινή, ότι «τα προβλήματα που εμφανίζονται στο λύκειο, σε σύγκριση με το δημοτικό και το γυμνάσιο, δεν είναι προβλήματα αποκλειστικά του λυκείου αλλά όλων των βαθμίδων, τα οποία συσσωρευτικά κατέληξαν στο λύκειο. Προβληματίζει, βέβαια, το γεγονός ότι οι αντιλήψεις και οι πρακτικές του Δημοτικού και του Γυμνασίου, ίσως λόγω του υποχρεωτικού τους χαρακτήρα, δεν αποτύπωσαν τα αρχόμενα προβλήματα λειτουργικού αναλφαβητισμού και ενδεχομένως δεν κινητοποιήθηκαν εγκαίρως».

Ενδιαφέροντα τα συμπεράσματα αλλά αν μείνουμε μόνο στις διαπιστώσεις και δεν περάσουμε σε δράσεις αναμόρφωσης των προγραμμάτων σπουδών δεν πρόκειται τίποτα να αλλάξει, ή μάλλον θα …αλλάξει με το ποσοστό των λειτουργικά αναλφάβητων να αυξάνει δραματικά.

Το πρόβλημα της διαχείρισης της πληροφορίας και την επίδραση των νέων μέσω επικοινωνίας με πρώτη την τηλεόραση έχει καταδειχθεί από τη δεκαετία του '80 τουλάχιστον.  (Τότε που δεν είχαμε μόνο τηλεόραση και απουσίαζαν κινητά, tablet s, κινητά τηλέφωνα, social media, κ.λ.π)

Ο Νeil Postman συγγραφέας του εμβληματικού βιβλίου: "Διασκέδαση μέχρι θανάτου" αναφέρει:

"Έχουμε κορεσθεί από πληροφορία, πνιγόμαστε μέσα α'αυτή, δεν την ελέγχουμε και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε μ' αυτήν... Το πληροφοριακό μας σύστημα δεν δουλεύει πια. Δεν ξέρουμε πως να φιλτράρουμε αυτή την πλημμύρα πληροφοριών, δεν ξέρουμε πως να την χρησιμοποιήσουμε. Πάσχουμε από ένα είδος πολιτιστικού έιτζ."

 Φυσικά είχε υπ' όψιν του ενήλικες! Φανταστείτε τη θέση των εφήβων μπροστά σ' αυτή την πλημμύρα που εμφανίζονται εντελώς απροστάτευτοι, χωρίς εργαλεία και εκπαίδευση να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση!

Από τον ίδιο συγγραφέα και από το οπισθόφυλλο του βιβλίου: "Διασκέδαση μέχρι θανάτου"
  • "...Τον Όργουελ τον φόβιζαν οι άνθρωποι που θα απαγόρευαν τα βιβλία.
  • Τον Χάξλεϊ τον φόβιζε το γεγονός ότι δεν θα υπήρχε λόγος να απαγορευτεί ένα βιβλίο γιατί δεν θα βρισκόταν άνθρωπος πρόθυμος να το διαβάσει.
  • Ο Όργουελ φοβόταν εκείνους που θα μας στερούσαν την πληροφόρηση.
  • Ο Χάξλεϊ φοβόταν εκείνους που θα μας υπερπληροφορούσαν τόσο ώστε να καταντήσουμε πλάσματα παθητικά και εγωϊστικά.
  • Ο Όργουελ φοβόταν ότι η αλήθεια θα φυλασσόταν μυστική.
  • Ο Χάξλεϊ φοβόταν ότι η αλήθεια θα πνιγόταν σε ένα ωκεανό σύγχυσης.
  • Ο Όργουελ ότι θα αναπτύσσαμε πολιτισμό υποτέλειας.
  • Ο Χάξλεϊ φοβόταν ότι θα αναπτύσσαμε πολιτισμό κοινοτυπίας ασχολούμενοι μόνο με δραστηριότητες αντίστοιχες του όργκυ-πόρκυ, του φυγόκεντρου αγριοκουταβιού και των αισθησιακών ταινιών."
Και μπαίνουμε έτσι στο πυρήνα του προβλήματος.

Όλη αυτή η αδυναμία μας, η αδυναμία των μαθητών αλλά και των ενηλίκων να διαχειρισθούν τον μεγάλο όγκο πληροφοριών οδηγεί σ'αυτό που έχει περιγράψει ο Χάξλεϊ. Τον "πολιτισμό" της κοινοτυπίας και της ευτέλειας. Καταντήσαμε πλάσματα παθητικά εγωιστικά, νάρκισσοι (Να είναι άραγε τυχαίο ότι ζούμε την εποχή των selfie  που κατακλύζουν τα social media;)

Μία κοινωνία νάρκισσων όμως δεν είναι κοινωνία, αλλά άθροισμα μονάδων, ιδανικών δούλων! Και μάλιστα "δούλων που τους αρέσει η σκλαβιά!", όπως πάλι έχει προβλέψει ο Άλντους Χάξλεϋ, ο συγγραφέας του απελπιστικά προφητικού βιβλίου επιστημονικής φαντασίας «Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος»

Είμαι σίγουρος ότι έχει εξάψει την φαντασία σας αυτό το βιβλίο - «Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος» - του Άλντους Χάξλεϋ (εικόνα) και γι’ αυτό παραθέτω απ’αυτό μερικές παραγράφους:

“...Ο νέος «θαυμαστός κόσμος» είναι μια ταξική κοινωνία που υφίσταται ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, όπου δεν υπάρχει οικογένεια, έχει απαλειφθεί η ιστορική μνήμη και υπάρχει ένας γενικευμένος ηδονισμός ως τρόπος ζωής. Όλα είναι ρευστά και δεν υπάρχει καμία δέσμευση καθώς ‘Όλοι ανήκουν σε όλους’. Η αναπαραγωγή του ανθρώπινου είδους δεν γίνεται με φυσικό τρόπο αλλά στα κρατικά εργαστήρια, με τη μέθοδο του κλωνισμού, και ανάλογα με την ποσότητα οξυγόνου που παρέχεται στα έμβρυα παράγονται πέντε τύποι ανθρώπων: οι Άλφα, οι Βήτα, οι Γάμμα, οι Δέλτα και οι Έψιλον. Δεδομένου λοιπόν ότι οι ικανότητες και η ευφυΐα προκαθορίζονται, ο καθένας κάνει τη δουλειά για την οποία είναι βιολογικά προορισμένος και έτσι οι αποτυχίες και οι διαψεύσεις ανήκουν στο παρελθόν.

Ο ηδονισμός είναι το νόημα και ο τρόπος ζωής των όντων αυτού του νέου κόσμου. Το σεξ είναι ελεύθερο και μάλιστα η πολιτεία το προπαγανδίζει με το σύνθημα «οι πάντες ανήκουν στους πάντες»(η κοινοκτημοσύνη σε όλο της το μεγαλείο), παρέχοντας μάλιστα και νέες μορφές ηδονής. Όλοι παίρνουν ένα ναρκωτικό που αποκαλείται «σόμα» και τους δημιουργεί αισθήματα ευφορίας. …”

Δεν μπορώ να σας αφήσω με τις εύστοχες αλλά συνάμα και σκληρά επίκαιρες προβλέψεις του Άλντους Χάξλεϋ και θα προσπαθήσω να κλείσω με μια πρόταση.

Επειγόντως να μεταρρυθμίσουμε τα προγράμματα σπουδών για να μην “παράγουμε” λειτουργικά αναλφάβητους.

Βέβαια ακούγοντας “μεταρρύθμιση” θα τραβούσα περίστροφο αν είχα, γιατί μετά από συνεχείς μεταρρυθμίσεις είμαστε εδώ που είμαστε! Φαίνεται ότι οι μεταρρυθμίσεις έκαναν καλό μόνο στους μεταρρυθμιστές αλλά σίγουρα δεν έκαναν καλό στην εκπαίδευση και στην κοινωνία.

  • Γνήσια μεταρρύθμιση λοιπόν με ξεκάθαρη στόχευση για το τι άνθρωπο - πολίτη θέλουμε και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τη συνεργασία όλων κοινωνικών ομάδων που πρέπει να βρουν το κουράγιο να δουν το πρόβλημα κατάματα και να μην προσπαθήσουν απλά να εξυπηρετήσουν την δικιά τους προσωπική αντζέντα.
  • Σοβαρή μεταρρύθμιση λοιπόν, ανοιχτός διάλογος για το τι Παιδεία θέλουμε. Γιατί είναι απαράδεκτο, η χώρα να έχει χρεοκοπήσει και η Εκπαίδευση να καμώνεται ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει.
  • Σε μια σοβαρή χώρα, θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή - με τη χρεοκοπία – να ανασχεδιασθεί όλη η εκπαίδευση, από τα νηπιαγωγεία έως τα ΑΕΙ, αφού η χρεοκοπία σημαίνει πριν απ’ όλα αποτυχία της εκπαίδευσης, αποτυχία και της πνευματικής ηγεσίας του τόπου.
  • Δεν μπορεί να στρουθοκαμηλίζουμε αφού η εκπαίδευση φαίνεται να πορεύεται χωρίς πυξίδα εν κενώ, χωρίς να μπορεί να απαντήσει στα αγωνιώδη ερωτήματα των πολιτών.
  • Να είναι άραγε τυχαίο το γεγονός ότι την υπογραφή για τη χρεοκοπία της χώρας να την έχει βάλλει κάποιος που έχει διατελέσει και Υπουργός Παιδείας;