Πανεπιστήμια: Ιδιωτικοί Μύθοι και Ανακρίβειες

Οι επιστήμονες πρέπει να είμαστε ακριβείς. Ό,τι λέμε να το βασίζουμε στα δεδομένα και τις παρατηρήσεις και να μην αναπαράγουμε άκριτα ότι ακούμε. Ένας πολύ trendy μύθος είναι εδώ και χρόνια η πανάκεια των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Πώς η ίδρυσή τους θα φέρει ανταγωνισμό με τα υπόλοιπα και έτσι όλα θα πάνε πολύ καλύτερα, θα έχουμε ανάπτυξη, πλούτο, κλπ και ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα. Όπως όλοι οι μύθοι βέβαια και εδώ υπάρχουν ανακρίβειες, υπερβολές και πράγματα που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα. Παρακάτω αναλύω συνοπτικά τα βασικά επιχειρήματα υπέρ της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων.

· «Θα υπάρξει ανταγωνισμός». Καλό αυτό, αλλά πώς ακριβώς θα γίνει δεν μας λέει κανείς. Με ποιους πόρους το δημόσιο πανεπιστήμιο χωρίς δίδακτρα θα ανταγωνίζεται ένα ιδιωτικό με δίδακτρα (φυσικά) πανεπιστήμιο; Και γιατί θα ανταγωνιστώ το ιδιωτικό; Ήδη δεν ανταγωνίζομαι τα υπόλοιπα τμήματα Οικονομικών Επιστημών στην Ελλάδα; Γιατί θα μου κάνει διαφορά; Στόχος μου είναι να είμαι ο καλύτερος σε ότι κάνω, παραγωγικός και αποτελεσματικός. Έτσι είναι η επιστήμη.

Γιατί μας προορίζουν για γκαρσόνια της Ευρώπης

Του Γιώργου Κράλογλου
Αρχίσαμε με μισθούς Κίνας. Συνεχίζουμε με μισθούς πείνας. Θέσεις εργασίας υπάρχουν μόνο στον τουρισμό, στα καταστήματα με τσολιαδάκια και στις πιτσαρίες.
Οι 1.500.000 άνεργοι για να δουλέψουν πρέπει να μείνουν ανασφάλιστοι και να δέχονται δωροεπιταγές και κουπόνια τροφίμων. Οι επενδυτές που μας γυροφέρνουν (ακόμη και αυτοί που ξεπλένουν χρήματα) ψάχνουν μόνο για ξενοδοχεία. Και η ΓΣΕΕ απλώς διαπιστώνει εργασιακό μεσαίωνα...

Γίνεται μάλλον αστεία η ΓΣΕΕ όταν διαπιστώνει την εργασιακή κατάντια του ιδιωτικού τομέα της χώρας βάζοντας τελεία στις «αποκαλύψεις» των συνθηκών εργασίας που δουλεμπορίου που επικρατεί στο μεγαλύτερο μέρος.

Σχολεία και εκπαίδευση...

1. Το ελευθεριακό σχολείο PAIDEIA στη Μερίδα της Ισπανίας
2. Μια μέρα σε ένα σχολείο της Φινλανδίας 
3. «Σχολείο της φύσης, Ονόντα»

Εκπαίδευση «σε κενό αέρος»

Ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Σάμουελσον.

«Δεν με ενδιαφέρει ποιος γράφει τους νόμους μιας χώρας –ή ποιος συντάσσει τις συνθήκες της– αν μπορώ εγώ να γράφω τα εγχειρίδια οικονομίας των πανεπιστημίων της», είχε πει ο Πολ Σάμουελσον. Ο νομπελίστας οικονομολόγος είχε καταλάβει πως ό,τι ισχύει για τα ηλεκτρονικά γκάτζετ ισχύει και για τις οικονομίες: εκείνος που συντάσσει τα φυλλάδια οδηγιών καθορίζει πώς θα χρησιμοποιηθεί το αντικείμενο, και για ποιο σκοπό.

Το αξίωμα του Σάμουελσον παρέμεινε ισχυρό μέχρι την κατάρρευση της Lehman Brothers, η οποία πυροδότησε όχι μόνο κρίση στην οικονομία αλλά και κρίση στην οικονομολογία. Στα έξι χρόνια που έχουν περάσει έκτοτε, η φήμη εκείνων των αρχιερέων του καπιταλισμού, των πανεπιστημιακών οικονομολόγων, έχει υποστεί μεγάλη φθορά.

Για το ελληνικό δημόσιο σχολείο

Το ελληνικό δημόσιο σχολείο έχει μερικές αρετές που όλοι αποσιωπούν. Οι μεν επειδή θέλουν, έτσι κι αλλιώς, να τις εξαλείψουν, οι δε επειδή τις χάνουν μέσα στην γενική κριτική του συστήματος, θεωρώντας το σχολείο ως ένα πυλώνα αναπαραγωγής της κοινωνικής δομής. Εδώ όμως μιλάμε για την ελληνική ιδιαιτερότητα, μια χαοτική εν μέρει κατάσταση που διασώζει στοιχεία δημοκρατίας και ελευθερίας. Επίσης στο δημόσιο σχολείο όλοι φορτώνουν, βολικά, πολύ περισσότερες ευθύνες από αυτές που του αναλογούν και θα εξηγήσουμε γιατί.

Edu-topia: Η εκπαιδευτική δυστοπία της Ν. Κορέας

H τελευταία αξιολόγηση του εκδοτικού οίκου Pearson, με πρωτοβουλία του Economist για τα εκπαιδευτικά συστήματα διαφόρων χωρών πάνω σε βασικές δεξιότητες ανάγνωσης, γραφής, κατανόησης, μαθηματικών, συνεργασιμότητας κλπ, έφερε την Κορέα στην πρώτη θέση, (τη Νότια για να εξηγούμαστε), γεγονός που προκάλεσε μια ακόμα ταραχή στην κυβέρνηση και τα ΜΜΕ, μιας και η Ελλάδα κατέλαβε την τελευταία, ή σχεδόν την τελευταία.