Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

Διαδραστικός πίνακας στη διδασκαλία της Φυσικής

Το σχόλιο από το:
http://paideia-gr.blogspot.com/2009/01/blog-post_10.html
"Δείτε μια επίδειξη μιας τεχνολογίας διαδραστικού πίνακα (smart board) που έχει υλοποιηθεί στο MIT. Είναι εντυπωσιακή. Πότε θα δούμε άραγε τέτοιες εικόνες στα ελληνικά σχολεία; Ή μήπως φαντάζει επιστημονική φαντασία τύπου Star Trek? Δυστυχώς μόνο σε πολύ λίγα Ελληνικά Πανεπιστήμια (και κάποια ιδιωτικά σχολεία) υπάρχουν αντίστοιχες τεχνολογίες..."

  • Σχόλιο Blogger: O κόσμος έχει γίνει πολύ μικρός και πληροφορία γρήγορα φτάνει ... σ' αυτόν που θέλει να την ακούσει! Αν δε θέλει κανείς ν' ακούσει, να δει... απλά δηλώνει βαρύγδουπα ότι "έχει χαθεί ένα ακόμη τεχνολογικό τραίνο" και συνεχίζει να μη κάνει ο ίδιος τίποτα...

Το εφαρμοζόμενο στο ΜΙΤ περιβάλλον για τη διδασκαλία της Φυσικής, αυτούσιο ή σε παραλαγή του αξιοποιείται ήδη και στην Ελλάδα. Άρα δεν ισχύει το άλλοθι: "αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα". Για περισσότερες πληροφορίες-----> gutsias@gmail.com

Η δεύτερη παράλληλη ζωή μας

Tης Τασουλας Καραϊσκακη

Πόλεις που λειτουργούν χωρίς τη φυσική παρουσία ανθρώπων. Εξυπνες κοινότητες που εξυπηρετούν ηλεκτρονικά τις καθημερινές ανάγκες των πολιτών – ηλεκτρονικές συναλλαγές με υπηρεσίες, on line ενημέρωση και εξόφληση λογαριασμών, κρατήσεις, πρόσβαση σε βιβλιοθήκες και αρχεία, ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, δημοψηφίσματα, προεκλογικές εκστρατείες... Πραγματικές πόλεις που «μεταφέρονται» (αναπαριστώνται) ψηφιακά στον κυβερνοχώρο και όπου οι χρήστες ενημερώνονται για τις λειτουργίες τους, συμμετέχουν σε συζητήσεις για τα κοινά, ακόμη και κατασκευάζουν ένα ψηφιακό σπίτι στην αγαπημένη τους γειτονιά (ελάχιστοι «κάτοικοι» της ψηφιακής πόλης του Αμστερνταμ ή της γαλλικής Παρτεναί μένουν πραγματικά σ’ αυτήν)... Κομμάτια της ζωής μιας πόλης ενσαρκώνονται σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες, άνθρωποι «συναντώνται», μιλούν, ψυχαγωγούνται... Επιστήμονες του ΜΙΤ, πρόσφατα, οπτικοποίησαν την ψηφιακή δραστηριότητα της Νέας Υόρκης, όλες τις τηλεφωνικές διασυνδέσεις και τις συνομιλίες στο Ιντερνετ που τυλίγουν τη γήινη σφαίρα, σε διαφορετική ένταση στη διάρκεια της ημέρας, σαν ένα παλλόμενο πλέγμα - η «ανάσα» εκατομμυρίων πολιτών του κόσμου που ζουν μέσα από τα δίκτυα τη δική τους εικονική ζωή. Μόνο στο facebook κάθε μέρα αναρτώνται πάνω από 15 εκατομμύρια φωτογραφίες από 100 και πλέον εκατομμύρια χρήστες.

Μια αληθινή επανάσταση που μετασχηματίζει ραγδαία την κοινωνία μας. Τι επιπτώσεις στην πραγματική ζωή έχει αυτή η δεύτερη, παράλληλη ζωή, όπου είμαστε ταυτόχρονα παραγωγοί και καταναλωτές πληροφοριών (οι οποίες συγκεντρώνονται σε βάσεις δεδομένων και αναπαράγονται επ’ άπειρον – αδύνατον πια να εντοπιστούν και να διαγραφούν);

  • Μήπως ο αχανής και ετερόκλητος χαρακτήρας του Διαδικτύου απειλεί, όπως έχει λεχθεί (Λι Σίγκελ), την πνευματική υγεία μας;
  • Μήπως ο εναγκαλισμός μιας τεχνολογίας που ενθαρρύνει το μάρκετινγκ του εαυτού μας μετατρέπει σε εμπόρευμα την ιδιωτική μας ζωή;
  • Μήπως η ανωνυμία του μέσου διαβρώνει, φαλκιδεύει, εκφυλίζει τη γνώση;

Είναι το Ιντερνετ ένα απομονωμένο σύμπαν όπου οι άνθρωποι υπάρχουν ως φασματικές μορφές, οι οποίες παραδίδουν αμαχητί στην παγκόσμια κοινότητα την ατομικότητά τους; Ή περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, το Διαδίκτυο είναι η συμπύκνωση όλων των χώρων και χρόνων μαζί. Ολοι οι τόποι ακόμη και οι πιο απομεμακρυσμένοι είναι εδώ. Ενα εδώ που βρίσκεται στο παντού και στο πουθενά, στον χρόνο, αυτή ακριβώς τη στιγμή. Ο άξονας του χώρου διαλύεται μέσα στον άξονα του χρόνου.

Οι έποικοι της εικονικής πραγματικότητας ζουν βυθισμένοι μέσα σε ένα τώρα που τρεμοσβήνει ασταμάτητα δίνοντάς μας την αίσθηση μιας συνεχούς κίνησης. Κινούμαστε άραγε πραγματικά ή περιστρεφόμαστε γύρω από την ίδια θέση; Γύρω από ένα παρόν χωρίς βαρύτητα, που επιπλέει αλλά δεν ανέρχεται, κινείται αλλά δεν προχωρεί; Πιστεύουμε ότι πηγαίνουμε παντού αλλά δεν πηγαίνουμε πουθενά. Η αύξηση των επικοινωνιακών μέσων έχει εξαφανίσει τον τελικό προορισμό. Η στιγμή εκρήγνυται και διασκορπίζεται. Εχουμε χάσει τον προσανατολισμό μας;

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_11/01/2009_298887

Ο Δαρβίνος και το «πικρό ποτήρι» της Εξέλιξης

Η Θεωρία της Σχετικότητας αρέσει σε όλους,κι ας μην την καταλαβαίνουν,όπως εύστοχα σημείωνε ο ίδιος ο Αϊνστάιν. Η Θεωρία της Εξέλιξης όμως,παρ΄ ό,τι απλούστατη,συνάντησε και συναντά ακόμη μεγάλες αντιστάσεις στην ανθρώπινη συνείδηση...Ο Αϊνστάιν με τη γνωστή αφοπλιστική ειλικρίνειά του αναρωτήθηκε κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στους «Νew Υork Τimes» το 1942: «Πώς συμβαίνει κανείς να μη με καταλαβαίνει αλλά σε όλους να αρέσω;». Ο μεγάλος φυσικός δεν ήταν μακριά από την αλήθεια: πόσοι μπορούν να ισχυριστούν ότι γνωρίζουν σε βάθος τη θεωρία της σχετικότητας; Παρ΄ όλα αυτά η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων την αποδέχεται ως ορθή. Στον αντίποδα βρίσκεται η θεωρία του Δαρβίνου, η σχετική απλότητα (δεν περιλαμβάνει «σκληρά» μαθηματικά ούτε ακαταλαβίστικη ορολογία!) της οποίας θα έπρεπε να την έχει καταστήσει κατανοητή και αποδεκτή. Και όμως! Τα ποσοστά αποδοχής της σε ορισμένα σημεία του πλανήτη είναι κάτω του 50%, ενώ ακόμη και μεταξύ βιολόγων υπάρχουν πολλές παρανοήσεις σχετικά με το περιεχόμενο της εξελικτικής θεωρίας. Συνέχεια του άρθρου από το ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ