Κυριακή 31 Αυγούστου 2008

Το διαδίκτυο και η δημοκρατία «στο απόσπασμα»

Το διαδίκτυο και η δημοκρατία «στο απόσπασμα»



Οι σελίδες αυτές είναι ταγμένες στην επιστήμη και στην τεχνολογία, αλλά δεν μας επιτρέπεται να αγνοούμε τις επιπτώσεις τους στην κοινωνία. Το Διαδίκτυο ξεκίνησε ως δικτύωση επιστημόνων, έγινε ένα δικτυωμένο βήμα ιδεών, προχώρησε σε ένα παγκόσμιο παζάρι, εξελίχθηκε σε παγκόσμιο ιστό ενημέρωσης και ψυχαγωγίας και μεταλλάσσεται ταχύτατα στον πληρέστερο κοινό παρονομαστή τηλε-επαφής και μετάγγισης γνώσης όλης της ανθρωπότητας. Χτίζουμε ήδη τα σχολεία μας και του δήμους τού αύριο με την προοπτική ότι θα είναι ψηφιακοί, για να φθάνει η κοινωνική φροντίδα σε όλους εξατομικευμένη. Ζούμε ήδη τη φάση της ψηφιοποίησης κάθε πνευματικής κληρονομιάς μας, ώστε να είναι όλη σε όλους και παντού διαθέσιμη. Με τον ρυθμό που εξαπλώνεται η ευρυζωνικότητα και με τον ρυθμό που ελπίζουμε να πιάσει η παραγωγή ψηφιακού περιεχομένου, σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει τίποτε που να μην είναι πρωτίστως σε ψηφιακή μορφή. Ετσι, η επόμενη γενιά ανθρώπων θα βλέπει στο Διαδίκτυο την αυτοτέλεια που η δική μας γνώρισε στη μελάνη και στο χαρτί. Θα έχει το φοβερό συγκριτικό πλεονέκτημα της αμεσότητας στην παγκόσμια πρόσβαση και επικοινωνία, τη διαφάνεια και - εν τέλει - τη δημοκρατία. Αλλά θα έχει και το τεράστιο μειονέκτημα της απόλυτης εξάρτησης από ένα μέσο μη ελεγχόμενης από τον καθέναν μας τεχνολογίας.
Το Διαδίκτυο ξεκίνησε και παραμένει σε μεγάλο βαθμό άναρχο και χαοτικό. Μεγαλώνει σαν την άγρια βλάστηση που βρίσκει νωπό χώμα. Τώρα κάποιοι θέλουν να ελέγξουν αυτή τη βλάστηση, να τη μετατρέψουν σε ελεγχόμενη καλλιέργεια, να διαλέξουν το τι θα βλασταίνει εκεί και να το πουλήσουν σε όποιον διαθέτει τους οβολούς. Ο «Κήπος της Εδέμ» που γέννησε η πληροφορική κινδυνεύει, αντί για λίκνο γνώσης και δημοκρατίας, να μετατραπεί σε «φεουδαρχικό μποστάνι» ή και τον πιο ασφυκτικό ολοκληρωτισμό που γνώρισε η ιστορία των ανθρώπων.
Τα αμέσως επόμενα χρόνια θα είναι κρίσιμα για την εξέλιξη της ανθρώπινης κοινωνίας. Ακόμη και όσοι προσβλέπουν το συμφέρον τους σε ένα ελεγχόμενο Διαδίκτυο, ας αναλογιστούν την ιστοριούλα του αργεντινού συγγραφέα Μπόρχες (Jorge Luis Borges, «Del rigor en la ciencia», 1946), όπου μια μεγάλη αυτοκρατορία δημιούργησε έναν χάρτη τόσο μεγάλο όσο και η ίδια η αυτοκρατορία (σε κλίμακα 1:1). Ο χάρτης μεγάλωνε όσο η αυτοκρατορία κατακτούσε νέα εδάφη. Αλλά κάποτε η αυτοκρατορία κατέρρευσε και το μόνο που έμεινε ήταν... ο χάρτης!

Άρθρο του Τ. ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ, από το ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 31/8/2008

Το ΒΗΜΑ, 31/08/2008 , Σελ.: H06Κωδικός άρθρου: B15449H061

http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15449&m=H06&aa=1