(Αυτόν τον δεκάλογο θα μπορούσαμε να τον ονομάσουμε "Πως να αντιμετωπίσουμε την λαίλαπα του Νεοφιλελευθερισμού")
"Οι Δέκα Εντολές που ως δάσκαλος θα επιθυμούσα να εκδώσω, μπορούν να οριστούν ως εξής:
1. Μην αισθάνεσαι απολύτως σίγουρος για τίποτα.
2. Μην νομίζετε ότι αξίζει τον κόπο να προχωρήσετε αποκρύπτοντας στοιχεία, γιατί τα στοιχεία είναι σίγουρο ότι θα έρθουν στο φως.
3. Ποτέ μην προσπαθείς να αποθαρρύνεις τη σκέψη γιατί σίγουρα θα πετύχεις.
4. Όταν συναντάς αντιπολίτευση, ακόμα κι αν πρέπει να είναι από τον σύζυγό σου ή τα παιδιά σου, προσπαθείς να την ξεπεράσεις με επιχειρήματα και όχι με εξουσία, γιατί μια νίκη που εξαρτάται από την εξουσία είναι εξωπραγματική και απατηλή.
5. Μην σέβεστε την εξουσία των άλλων, γιατί πάντα υπάρχουν αντίθετες αρχές.
6. Μην χρησιμοποιείτε την δύναμη για να καταστείλετε τις απόψεις που θεωρείτε ολέθριες, γιατί αν το κάνετε οι γνώμες θα σας καταστείλουν.
7. Μην φοβάστε να είστε εκκεντρικοί κατά τη γνώμη σας, γιατί κάθε άποψη που έγινε πλέον αποδεκτή ήταν κάποτε εκκεντρική.
8. Βρείτε περισσότερη ευχαρίστηση στην ευφυή διαφωνία παρά στην παθητική συμφωνία, γιατί, εάν εκτιμάτε την ευφυΐα όπως θα έπρεπε, το πρώτο υπονοεί μια βαθύτερη συμφωνία από το δεύτερο.
9. Να είστε σχολαστικά ειλικρινείς, ακόμα κι αν η αλήθεια είναι άβολη, γιατί είναι πιο άβολη όταν προσπαθείτε να την κρύψετε.
10. Μην ζηλεύεις την ευτυχία εκείνων που ζουν στον παράδεισο των ανόητων, γιατί μόνο ένας ανόητος θα νομίζει ότι είναι ευτυχία. "
-Bertrand Russell "Ένας Φιλελεύθερος Δεκάλογος", από το "Η καλύτερη απάντηση στον Φανατισμό: Φιλελευθερισμός", περιοδικό New York Times (16/Δεκέμβριος/1951). Αργότερα τυπώθηκε στην Αυτοβιογραφία του Bertrand Russell (1969), τόμος. 3: 1944-1967, σελ. 71-2.
