Το 2030 η Γερμανία θα αναζητά 3 εκατ. εξειδικευμένο προσωπικό!

Δραματικές θα είναι οι αλλαγές που θα συντελεστούν στη γερμανική αγορά εργασίας τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με σχετική έκθεση που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της γερμανικής κυβέρνησης και δημοσιεύεται. Όπως φαίνεται από τα στοιχεία της έκθεσης, μέχρι το 2030, η Γερμανία, θα έχει έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού τριών εκατομμυρίων ατόμων!

Η ανησυχητική εξέλιξη σχολιάζεται από  την οικονομική εφημερίδα Handelsblatt υπό τον τίτλο: «Ξυπνήστε». Ο δημοσιογράφος προτείνει η γερμανική κυβέρνηση να αλλάξει την κοινωνική της πολιτική: «Οι πολιτικοί συζητούν αυτό το διάστημα ιδιαίτερα ‘resilience’ δηλαδή οικονομική ανθεκτικότητα στις κρίσεις. Η επόμενη γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να έχει ως βασικό της στόχο να ενισχύσει την ανθεκτικότητα της Γερμανίας απέναντι στο δημογραφικό σοκ της επόμενης δεκαετίας. Γνώμονας αυτής της πολιτικής θα πρέπει να είναι κάθε άνθρωπος ικανός για εργασία στη χώρα να έχει τη δυνατότητα να εργάζεται παρότι έχει οικογένεια. Ταυτόχρονα η πολιτική αυτή θα πρέπει να προσελκύει εξειδικευμένο προσωπικό από το εξωτερικό».

Το Πανεπιστήμιο και η Αγορά

Καί η κότα καί το αυγό έγιναν στείρα

Kάθε χρόνο τέτοια περίοδο με την ανακοίνωση των βάσεων των Πανελληνίων στήνεται ένα διθυραμβικό πάρτυ στα ΜΜΕ γύρω από τους επιτυχόντες.
Οι Πανελλήνιες είναι μια τρομερή δοκιμασία, αδιάβλητη, κατά την οποία το να πετύχει να γίνει δεκτός στη Σχολή πρώτης προτίμησής του, στον τόπο που ο υποψήφιος θέλει να σπουδάσει, είναι αδιαμφισβήτητα πολύ δύσκολο.
Μετά όμως;

Σε σχολείο της Σουηδίας διδάσκουν τις "16 Συνήθειες του Μυαλού"

Η συνήθεια είναι ένα καλώδιο, υφαίνουμε ένα κομμάτι της κλωστής της κάθε μέρα και στο τέλος δεν μπορούμε να την κόψουμε.
Horace Mann
American Educator
1796-1859[9]

Οι «Συνήθειες του Μυαλού» είναι 16 συμπεριφορές, που χαρακτηρίζουν έξυπνους και διακεκριμένους ανθρώπους. Εκπαιδευτικοί ερευνητές, υπό την καθοδήγηση του Arthur L. Costa, όρισαν τις «Συνήθειες του Μυαλού» ως δεξιότητες που σχετίζονται άμεσα με τη ζωή και είναι απαραίτητες για την επίλυση προβλημάτων και την αποτελεσματική συμμετοχή στην κοινωνία. Προάγουν το στρατηγικό συλλογισμό, την οξυδέρκεια και διορατικότητα, την επιμονή και αποφασιστικότητα, τη δημιουργικότητα και την ανάπτυξη ποικίλων δεξιοτήτων. Η κατανόηση και η εφαρμογή των 16 «Συνηθειών του Μυαλού» παρέχουν στα άτομα ικανότητες για να αντιμετωπίσουν καθημερινές καταστάσεις της ζωής, να ανταποκριθούν σε κοινωνικές περιστάσεις και να κινηθούν με τρόπο που θα φέρει θετικά αποτελέσματα σε κάθε προσπάθεια τους (Arthur L. Costa and Bena Kallick, 2000)[10].

Αριστεία, σημαιοφόροι και ιδεοληπτικός εξισωτισμός

Τόσο στην Κουμουνδούρου όσο και στην κυβέρνηση έχουν κάνει μία μεγάλη παρανόηση. Οι ψηφοφόροι δεν τους ανέδειξαν δεύτερο κόμμα στις εκλογές του 2012 και πρώτο κόμμα στις δύο εκλογές του 2015, επειδή ξαφνικά υιοθέτησαν τα παραδοσιακά ιδεολογήματα του «μικρού ΣΥΡΙΖΑ». Όταν ζητούσε την ψήφο με αυτά τα ιδεολογήματα μόλις που κατάφερνε να υπερβεί το 3% και να εισέρχεται στη Βουλή.

Γ.Κοντογιώργης, Η Ελλάδα φθίνουσα στο μέσον της σηπομένης κομματοκρατίας

ΠΗΓΗ

Συντηρητισμού εγκώμιον

Οταν οι μισοί αντιμετωπίζουν την κλασική αρχαιότητα σαν βάρος και οι άλλοι μισοί σαν εθνικό φυλαχτό, ιερό σκήνωμα, είναι φυσικό η μετάδοση της γνώσης της να κακοποιείται με τον τρόπο που την κακοποιεί η μέση εκπαίδευση. Κάποτε τουλάχιστον στο σχολείο μπορεί να μην εμβαθύναμε στα πολιτισμικά επιτεύγματα των Ελλήνων και των Ρωμαίων, τουλάχιστον όμως μαθαίναμε κάποια αρχαία ελληνικά. Αλλοι περισσότερα άλλοι λιγότερα. Η δικτατορία που κατήργησε την μεταρρύθμιση του Παπανούτσου επανέφερε τη διδασκαλία της αρχαίας Ελληνικής από την Α΄ γυμνασίου. Δεν ήμουν άριστος μαθητής, απλώς καλός, και μέσα μου ήμουν διχασμένος. Ο αριστερός συρμός της ηλικίας μου τα αντιμετώπιζε ως τμήμα της ιδεολογίας του καθεστώτος, πλην όμως κυκλοφορούσαν και βιβλία του Λεκατσά, ο περίφημος «Επίκουρος» του Θεοδωρίδη, τα οποία κάθε άλλο παρά «δεξιά» μπορούσαν να χαρακτηρισθούν. Μυριζόμασταν ότι το ζήτημα ήταν πολυπλοκότερο από ό,τι μας υποχρέωνε να πιστέψουμε ο πολιτικός μας μανιχαϊσμός.

Γ.Κοντογιώργης, Ποια πολιτική παιδεία στο σχολείο του 21ου αιώνα. Για μια επανάσταση στο πεδίο των εννοιών

Πηγή