Μολύβι και όχι πληκτρολόγιο η «συνταγή» της μάθησης

Oι μαθητές και οι φοιτητές που χρησιμοποιούν μολύβι και χαρτί είναι αποδοτικότεροι στο να μαθαίνουν καινούργια πράγματα σε σύγκριση με όσους χρησιμοποιούν υπολογιστή και πληκτρολόγιο, σύμφωνα με νέα μελέτη ειδικών του Πανεπιστημίου Σταβάνγκερ στη Νορβηγία και του Πανεπιστημίου της Μασσαλίας στη Γαλλία.

Αυτό, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί, συμβαίνει επειδή όταν γράφουμε με το χέρι οι κινήσεις που κάνουμε αποτυπώνουν καλύτερα τα όσα καλούμαστε να μάθουμε σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται περιοχή του Μπροκά (πρόκειται για μια περιοχή στην κάτω μετωπιαία έλικα του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου που μελετήθηκε ενδελεχώς από τον γάλλο γιατρό Πολ Μπροκά, ο οποίος αποκάλυψε ότι αποτελεί το «κινητικό κέντρο του λόγου»).

Δημήτρης Κουρέτας: «Ελιές, τυρί, ντομάτα, κρεμμύδι. Γιατί αυτά αρκούν;»

Της Στεφανίας Τζακώστα

«Αξίζει να αφιερώσω όλη μου την καριέρα στη μελέτη των τοπικών μας τροφίμων» υποστηρίζει ο Πατρινός καθηγητής Βιοτεχνολογίας του πανεπιστημίου Θεσσαλίας Δημήτρης Κουρέτας, ο οποίος ερευνά τους μηχανισμούς αλληλεπίδρασης διατροφικών στοιχείων με τον οργανισμό σε μοριακό επίπεδο. Με αφορμή το βιβλίο του Διαλειμματική νηστεία και αποφυγή νόσων (εκδ. Αρμός), μας μίλησε για την επίδραση της διαλειμματικής νηστείας στην φυσιολογία μας, σε διάφορες νόσους όπως ο καρκίνος, ο σακχαρώδης διαβήτης αλλά και στο φαινόμενο της γήρανσης. Και επιμένει πως για να προχωρήσει αυτός ο τόπος «θα πρέπει να δοθούν οι κατευθύνσεις από ανθρώπους που γνωρίζουν τα προβλήματα».

Γεννηθήκατε στα Προσφυγικά της Πάτρας, σπουδάσατε, εργαστήκατε ως ερευνητής στο Χάρβαρντ, είστε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, είστε μέλος της Παγκόσμιας Ακαδημίας Επιστημών, είστε πολυγραφότατος με άρθρα και βιβλία. Είχατε και έχετε λαμπρές προοπτικές να διαπρέψετε στο εξωτερικό. Επιλέξατε όμως να μείνετε στην Ελλάδα. Γιατί;

Όταν οι δικτατορίσκοι της πολιτικής ορθότητας βαφτίζουν τη λογοκρισία ανθρώπινο δικαίωμα

Κουτσουρέλης Κώστας Πότε ξεκινά η ανθρώπινη ζωή; Σε μια αμερικανική έρευνα όπου ζητήθηκε η γνώμη των κατ' εξοχήν αρμόδιων, των βιολόγων, το 96% των 5.577 ερωτηθέντων απάντησαν το αυτόδηλο: με την γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο. Μόλις 240 έδωσαν άλλη απάντηση. Κι όμως, αυτή την κοινή, την αυταπόδεικτη αλήθεια, ο λεγόμενος νομικός πολιτισμός του λεγόμενου προηγμένου κόσμου την αρνείται. Με κομψεπίκομψα καζουιστικά επιχειρήματα η ανθρώπινη ζωή, μας λένε, αρχίζει μετά τον τρίτο, ή και τον έκτο ή και τον ένατο μήνα της κύησης, αναλόγως του εκάστοτε νόμου του εκάστοτε κράτους.

Να υπερασπίσουμε, τι;

Μπήκε στον καινούργιο χρόνο η ζωή μας, ζούμε στο 2020. Ο συλλογικός μας χαρακτήρας και η καλλιέργειά μας δεν μας αφήνουν περιθώρια να βλέπουμε κατάματα την πραγματικότητα – δεν την αντέχουμε. Αυτό το ξέρουν καλά οι δυνάστες μας, κομματάνθρωποι και τηλεπερσόνες. Ετσι, εκλείπει εντελώς η κοινωνική αυτοκριτική, η αναγνώριση λαθών, άρα και οι ρεαλιστικές προοπτικές.
Σταματάμε σε αστοχίες χειρισμών, κρίνουμε και τις επικαιρικές στραβοτιμονιές, εκεί τελειώνει ο δημόσιος προβληματισμός μας. Η μάζα (λέξη ταπεινωτική αλλά δυστυχώς ρεαλιστική) προτιμάει το ψέμα, αρκεί να είναι ευφραντικό: να ζει με «εντυπώσεις», όχι με πιστοποιήσεις.
Αυτό είναι που ξέρουν καλά οι δυνάστες μας, θύματα και αυτοί, αλλά της αυτοχειρίας τους. Το δικό τους ντοπάρισμα θέλει διαφορετικό αφιόνι, πανάκριβο, και η στέρησή του βασανιστική: δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς δημοσιότητα. Το αποδείχνουν, άθελά τους, δέκα χρόνια τώρα που ο τόπος ρημάζει, λαφυραγωγείται χυδαία από τα ευρωπαϊκά μας ινδάλματα, η νεολαία φεύγει, η στέρηση και η ανελπιστία συντρίβουν το δυναμικότερο κομμάτι του πληθυσμού. Ομως οι κομματικές αντιμαχίες συνεχίζονται ερήμην της τρομακτικής συμφοράς και με αναστήματα όλο και πιο ασήμαντα έως και σπιθαμιαία.

Ο χρόνος και ο άνθρωπος

Γιαννακόπουλος Ηλίας 

«Το παρελθόν μιλάει πάντα όπως ένα μαντείο: μόνο ως αρχιτέκτονες του μέλλοντος, ως γνώστες του παρόντος θα κατανοήσουμε το χρησμό του…. Καλό είναι τώρα να γνωρίζουμε ότι μόνον όποιος χτίζει το μέλλον έχει δικαίωμα να δικάζει το παρελθόν» (Νίτσε)

Οι μελετητές, οι φιλόσοφοι, οι επιστήμονες (φυσικοί, αστρονόμοι) αλλά και ο απλός – καθημερινός άνθρωπος βρίσκονται σε μια αέναη διαπάλη με την έννοια του χρόνου και τις υποδιαιρέσεις του. Οι σχέσεις του ανθρώπου με τις τρεις βασικές υποδιαιρέσεις – παρελθόν, παρόν, μέλλον – ποικίλλουν ανάλογα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, τις επιστημονικές γνωματεύσεις αλλά και την απλή "βιοθεωρία" του καθενός. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Το γράμμα του Ουμπέρτο Έκο στον εγγονό του: «Καλλιέργησε τη μνήμη σου και θα ζήσεις χίλιες ζωές»

Πρόκειται για ένα κείμενο που ο εκλιπών μεγάλος στοχαστής έγραψε το 2014, κατά παραγγελία του ιταλικού περιοδικού «L’ Espresso» 

Μια συγκλονιστική επιστολή, ενδεικτική της τεράστιας προσωπικότητας του, έγραψε ο Ουμπέρτο Έκο απευθύνοντάς την στον εγγονό του. Πρόκειται για ένα κείμενο που ο εκλιπών μεγάλος στοχαστής έγραψε το 2014, κατά παραγγελία του ιταλικού περιοδικού «L’ Espresso», το οποίο είχε ζητήσει από τον ίδιο και από άλλες 13 προσωπικότητες του πνεύματος να γράψουν μια επιστολή για το 2014.
Ο Ουμπέρτο Έκο έγραψε την επιστολή προς τον εγγονό του, ο οποίος πρόσφατα εκφώνησε έναν λιτό και ουσιαστικό επικήδειο λόγο στον παππού του.

Οι νέες υπερδυνάμεις της επιστήμης είναι...

Του Γιάννη Παλιούρη
«Η επιστήμη του σήμερα είναι η τεχνολογία του αύριο», υποστήριζε με θέρμη ο Έντουαρντ Τέλερ, ο «πατέρας» της βόμβας υδρογόνου και ένας από τους επιφανέστερους θεωρητικούς Φυσικούς του 20ου αιώνα. Αυτό που ήθελε να πει ο Τέλερ ήταν ότι αν δεν ερευνάς, αν δεν κάνεις επιστήμη σήμερα, δεν θα έχεις την τεχνολογία που χρειάζεται για να ηγηθείς αύριο. Γι’ αυτό αν και συχνά «μετράμε» την παγκόσμια κούρσα που διεξάγεται στον τεχνολογικό στίβο, ξεχνάμε ότι αυτή δεν είναι παρά η αντανάκλαση ενός σκληρού επιστημονικού αγώνα. Ποιος προηγείται σε αυτόν τον αγώνα, όμως; Αν τα στοιχεία που ανακοίνωσε προ ημερών το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ (National Science Foundation - NSF) είναι ακριβή, τότε η Κίνα είναι με διαφορά ο παγκόσμιος η ηγέτης στις επιστημονικές δημοσιεύσεις.

Το 2018 δημοσιεύτηκαν συνολικά 2.555.959 επιστημονικά και τεχνικά άρθρα σε όλο τον κόσμο, μια σημαντική αύξηση από τα 1.755.850 που καταγράφηκαν πριν από μια δεκαετία. Τα στοιχεία δείχνουν ότι το παγκόσμιο προϊόν έρευνας αυξάνεται με μέσο ετήσιο ρυθμό της τάξης του 4% τα τελευταία δέκα χρόνια, ενώ ο ρυθμός επιστημονικής παραγωγής της Κίνας εμφανίζεται διπλάσιος από τον παγκόσμιο μέσο όρο. Έτσι ενώ οι ΗΠΑ ηγούνταν των επιστημονικών δημοσιεύσεων το 2008, πλέον η σκυτάλη έχει περάσει στο Πεκίνο.

Πιο συγκεκριμένα, το 2008 οι ερευνητές από τις ΗΠΑ δημοσίευσαν 394.979 αξιολογημένα άρθρα σε επιστημονικές επιθεωρήσεις έναντι των 249.049 των Κινέζων συναδέλφων τους. Μια δεκαετία αργότερα η κατάσταση έχει αντιστραφεί πλήρως, με τους Κινέζους ερευνητές να δημοσιεύουν 528.263 άρθρα, έναντι 422.808 των Αμερικανών. Στην τρίτη θέση φιγουράρει η επιστημονική παραγωγή της Ινδίας, με 135.788 δημοσιεύσεις. Στην Ευρώπη πρωταθλητές αναδεικνύονται οι ερευνητές με έδρα τη Γερμανία και 104.396 δημοσιεύσεις το 2018.


Ωστόσο ο αριθμός των επιστημονικών άρθρων που παρήχθησαν το 2018 αθροιστικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανήλθε σε 622.000, που αντιστοιχεί σχεδόν στο ένα τέταρτο του παγκόσμιου συνόλου. Η Κίνα έφθασε το 20,67%, ενώ οι ΗΠΑ στο 16,54%.  Τα δύο πιο εντυπωσιακό ευρήματα που προκύπτουν από τα στοιχεία του NSF είναι ότι το Ιράν διαθέτει μια αξιόλογη παραγωγή επιστημονικών δημοσιεύσεων καθώς και η παντελής, σχεδόν, αδιαφορία των ερευνητών σε Κίνα, Ινδία και Ιαπωνία για τις κοινωνικές επιστήμες.

Το Ιράν φιγουράρει στην 15η θέση της παγκόσμιας κατάταξης στις επιστημονικές δημοσιεύσεις, ενώ το σχετικό διάγραμμα δείχνει ότι οι χώρες της Ασίας που εξετάζονται στην έρευνα, δημοσίευσαν ελάχιστα άρθρα κοινωνικών επιστημών, σε σύγκριση με τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Αντίστοιχα, Ευρώπη και Αμερική δείχνουν να αδιαφορούν για έναν κρίσιμο τομέα, αυτόν της επιστήμης υλικών.


Συνολικά, οι χώρες με οικονομίες υψηλού εισοδήματος (συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της ΕΕ και της Ιαπωνίας) δείχνουν «κολλημένες» σε αναιμικούς ρυθμούς επιστημονικής παραγωγής. Αντίθετα, οι χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος έχουν ανοίξει το βήμα τους σε μια προσπάθεια να καλύψουν όχι μόνο το επιστημονικό αλλά και το οικονομικό χάσμα που της χωρίζει από τον ανεπτυγμένο κόσμο.
ΠΗΓΗ