Από τον Andreas Bikfalvi
Δημοσιεύθηκε στις 03/05/2023
Μια ομάδα επιστημόνων υπέγραψε ένα άρθρο σε ακαδημαϊκό περιοδικό που προειδοποιεί ότι η ιδεολογία της αποδόμησης επιδιώκει να αντικαταστήσει το κριτήριο της αξιοκρατίας με μια στρατηγική της ταυτότητας, εξηγεί ο καθηγητής κυτταρικής και μοριακής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπορντό. (άρθρο που δημοσιεύεται στο σύνολό του στον Λόγιο Ερμή τχ. 26 που κυκλοφορεί σε δύο εβδομάδες.]
Ο Andreas Bikfalvi εργάζεται στο Ινστιτούτο Ογκολογίας του Μπορντό. Η έρευνά του επικεντρώνεται στον καρκίνο και την αγγειακή βιολογία.
________________________________________
Είκοσι εννέα επιστήμονες διαφορετικών εθνικοτήτων, μεταξύ των οποίων και εγώ, τοποθετήθηκαν κατά των επιθέσεων που δέχεται η αξία της επιστήμης. Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Controversial Ideas,[ Βλ. Λόγιο Ερμή τχ. 26, Σεπτέμβρης 2023 ]επισημαίνουμε την ιδεολογική επίθεση κατά της επιστήμης που πραγματοποιείται παρασκηνιακώς στα πανεπιστήμια, στους επιστημονικούς εκδοτικούς οίκους και στα ινστιτούτα και τους οργανισμούς χρηματοδότησης, όπως τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH) και το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ (NSF).
Η έννοια της αξιοκρατίας έχει καταστεί πολιτικά μη ορθή, διότι δήθεν διαιωνίζει τις ανισότητες, ιδίως με τον αποκλεισμό των κοινωνικών μειονοτήτων (εθνοτικών, σεξουαλικών ή έμφυλων, θρησκευτικών κ.λπ.) από διάφορους τομείς της κοινωνίας και ιδίως από τα πανεπιστήμια και τα επιστημονικά ιδρύματα.
Είναι η πρώτη φορά που μια ομάδα επιστημόνων και διανοουμένων αντιτίθεται δημοσίως στις τρέχουσες προσπάθειες αντικατάστασης της επιστημονικής αξιοκρατίας με μια πολιτική που βασίζεται στην ιδεολογία της ταυτότητας.
Το έγγραφο, με τίτλο “In Defence of Merit in Science”, συντάχθηκε από μια διεπιστημονική ομάδα επιστημόνων και διανοουμένων από ένα ευρύ φάσμα τομέων. Στους συγγραφείς περιλαμβάνονται κορυφαίοι επιστήμονες που εργάζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και το Ισραήλ, μεταξύ των οποίων και νομπελίστες (Dan Shechtman, χημεία, 2011, και Arieh Warshel, χημεία, 2013), καθώς και πέντε μέλη της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών (NAS).
Το τέλος της αντικειμενικής πραγματικότητας
Το άρθρο περιγράφει την τρέχουσα αντιπαράθεση στο χώρο της επιστήμης μεταξύ των κλασικών αξιών που προέρχονται από τη νεωτερικότητα και τον Διαφωτισμό και μιας νέας κοσμοθεωρίας που προέρχεται από τον μεταμοντερνισμό, τη φυλετιστική κριτική θεωρία και το αποαποικιακό κίνημα. Η “Ιδεολογία της Κοινωνικής Δικαιοσύνης” είναι μια νέα μορφή θυματολογικής ιδεολογίας που επιδιώκει να αποδομήσει τα δυτικά κοινωνικά, επιστημονικά, καλλιτεχνικά και πνευματικά επιτεύγματα ως εκφράσεις της λευκής ή ετεροκανονικής υπεροχής.
Παρότι οι διάφοροι κλάδοι της “θεωρίας της κοινωνικής δικαιοσύνης” βρίσκονται σε αντιπαράθεση μεταξύ τους, καθώς είτε είναι σχετικιστικοί και παραβατικοί (όπως η θεωρία του φύλου και η queer θεωρία) είτε ουσιοκρατικοί (η φυλή, ακόμη και όταν θεωρείται κοινωνική κατασκευή, είναι ουσιοκρατική στην “κριτική θεωρία της φυλής”), αλλά όλοι μοιράζονται την έννοια της διατομεακότητας.
Αυτό το νέο σχήμα αντιμάχεται την ύπαρξη μιας αντικειμενικής πραγματικότητας και υποστηρίζει ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει αντιληπτός μόνο μέσω της “βιωμένης εμπειρίας“, η οποία με τη σειρά της εξαρτάται από τα αμετάβλητα χαρακτηριστικά του επιστήμονα, όπως το φύλο του και η εθνοτική του καταγωγή. Επιπλέον, σύμφωνα με την άποψη αυτή, η επιστήμη είναι ένοχη για τη διαιώνιση του ρατσισμού και του σεξισμού και για το γεγονός ότι αποτελεί όργανο ενός αποικιοκρατικού προτάγματος.
Και αυτό δεν ισχύει μόνο για το παρελθόν, αλλά και για το παρόν. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, λόγω της κεντρικής σημασίας της “βιωμένης εμπειρίας”, οι επιστήμονες και η έρευνά τους θα πρέπει να αξιολογούνται με βάση την ομαδική τους ταυτότητα (εθνική, σεξουαλική, έμφυλη κ.λπ.) και όχι με βάση την αξία τους.
Επειδή η επιστήμη βασίζεται στην αναζήτηση αντικειμενοποιήσιμων αληθειών, η ιδεολογία της “θεωρίας της κοινωνικής δικαιοσύνης” απειλεί ολόκληρο το επιστημονικό οικοδόμημα. Η αξιοκρατία είναι ένας από τους πυλώνες των σύγχρονων κοινωνιών, του ανθρωπισμού και της δημοκρατίας, επειδή βασίζεται στις προσόντα και τα επιτεύγματα ενός ατόμου, ανεξάρτητα από την εθνικότητα, το φύλο ή τις πεποιθήσεις του.
Ακόμη και αν είναι ατελής, η αξιοκρατία στις επιστήμες αποτυπώνεται στην επιλογή ατόμων, έργων ή άρθρων για τις εγγενείς ιδιότητές τους. Η αξιοκρατία δέχεται επίθεση από τη “θεωρία της κοινωνικής δικαιοσύνης”, επειδή αγνοεί τη μετοχή σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες (οι οποίες δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται ως κριτήρια αξιολόγησης) και, ως εκ τούτου, θα διαιωνίζει την ανισότητα και την κοινωνική αδικία.
Ωστόσο, η επιστήμη, βασισμένη στην αξιοκρατία, έχει αποδειχθεί αποτελεσματική και έχει δημιουργήσει μια καλύτερη κατανόηση της φύσης και έχει οδηγήσει σε τεχνολογικές προόδους και βελτιώσεις στην ανθρώπινη κατάσταση.
Εκπέμπουμε επίσης μια προειδοποίηση για την επιστήμη στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Η διείσδυση της ταυτοτικής ιδεολογίας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, ιδιαίτερα στις χώρες του Βορρά, αλλά τώρα και στη Γαλλία.
Η επέκταση αυτή προωθείται και από ορισμένες προκηρύξεις διαγωνισμών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς και από εθνικά και περιφερειακά προγράμματα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, “Προτεραιότητες για την περίοδο 2021-2027”). Η “θεωρία της κοινωνικής δικαιοσύνης” κατέχει ισχυρή θέση στις κοινωνικές επιστήμες και έχει πλέον εξαπλωθεί στις σκληρές επιστήμες, – τις φυσικές επιστήμες και την ιατρική (STEMM). Ορισμένοι ερευνητές των STEMM έχουν οι ίδιοι εμμονή με την προώθηση των “θεωριών κοινωνικής δικαιοσύνης” στην επιστήμη και την ιατρική.
Αυτό έχει σημαντικές συνέπειες και οδηγεί: στην αντικατάσταση της επιστημονικής βάσης από την εναλλακτική “γνώση” της “θεωρίας της κοινωνικής δικαιοσύνης”· στην εμμονική αναζήτηση του υποτιθέμενου ρατσισμού και σεξισμού παντού στην επιστήμη και την ιατρική· στην κοινωνική ομοιομορφία και τη διαγραφή της ποικιλομορφίας των απόψεων στην επιστήμη και την ιατρική· στην αναγωγή κάθε διαφοράς στην υγεία, σε ρατσισμό, σεξισμό κ.λπ. H εισαγωγή της “θεωρίας της κοινωνικής δικαιοσύνης” και ιδιαίτερα της “κριτικής θεωρίας της φυλής” στο πρόγραμμα σπουδών της ιατρικής· η προσαρμογή της θεραπείας των ασθενών σύμφωνα με τα κριτήρια της “κριτικής θεωρίας της φυλής” και του φύλου· ο εξοβελισμός των διαφωνούντων.
==========ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου