Ψωμί, παιδεία, παπαγαλία

Σε αντίθεση με την Ελλάδα, στο εξωτερικό δοκιμάζουν
σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας

Το τελετουργικό στη σχολική ζωή έχει μεγάλη σημασία για τους μαθητές. Βοηθάει στην κοινωνικοποίησή τους, ενίοτε αποτελεί κίνητρο για να απολαμβάνουν το σχολείο. Αρκεί να μην παραμένει το ίδιο τα τελευταία πενήντα χρόνια και να εξελίσσεται μαζί με τις επιταγές των καιρών. Προσευχές, αγιασμός, παρέλαση, τιμωρία, αποβολή: οι ίδιες παρωχημένες έννοιες ανακυκλώνονται στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα τη στιγμή που σε ολόκληρο τον κόσμο η στοιχειώδης και μέση εκπαίδευση γίνονται πεδίο πειραματισμών και δοκιμής νέων μεθόδων.

• Σε σχολείο του Αμβούργου στη Γερμανία, τα μαθήματα δεν έχουν πλέον 45λεπτη διάρκεια και το κουδούνι δεν χτυπάει. Οι μαθητές καταπιάνονται με ένα θέμα κάθε εβδομάδα. Ψάχνουν τη γνώση σε βιβλία, γράφουν εργασίες και τις παρουσιάζουν μέσα στην τάξη. Οσοι δεν καταλαβαίνουν ζητούν πρώτα βοήθεια από τους συμμαθητές τους και στη συνέχεια, αν εκείνοι δεν μπορούν να λύσουν τις απορίες τους, καταφεύγουν στο δάσκαλο. Τα παιδιά παίρνουν πράσινες, κίτρινες ή κόκκινες κάρτες ανάλογα με τη συμπεριφορά τους και στο τέλος της ημέρας συζητούν μέσα στην τάξη. Ο πιο ήσυχος μαθητής ανακηρύσσεται «βασιλιάς του ψιθύρου», φοράει χάρτινο στέμμα και απολαμβάνει τον τιμητικό τίτλο. Τα παιδιά ενθαρρύνονται να παίρνουν πρωτοβουλίες, να διατυπώνουν ερωτήσεις και να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Οταν τελειώνει το μάθημα, ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής σημαίνει ότι όλοι οι μαθητές πρέπει να συγυρίσουν την αίθουσα. Στη διάρκεια του γεύματος, η δασκάλα διαβάζει ιστορίες.

• Παρόμοιο είναι το κλίμα και στο πειραματικό γυμνάσιο του Χέντερσον, έξω από τη Μινεάπολη στις ΗΠΑ. Δεν υπάρχουν δάσκαλοι, ιεραρχία, κουδούνια, μαθήματα ούτε τοίχοι. Το περίεργο είναι ότι παρά το φιλελεύθερο πνεύμα του ιδρύματος, τα ποσοστά επιτυχίας στα αμερικανικά πανεπιστήμια είναι μεγαλύτερα σε σχέση με τον εθνικό μέσο όρο.

Τα παραδείγματα των σχολείων στο Αμβούργο και το Χέντερσον είναι απλώς ενδεικτικά. Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι ιδανικά, απηχούν όμως την προσπάθεια των εκπαιδευτικών να προσαρμοστούν στο Zeitgeist, να προσεγγίσουν τα παιδιά όχι από τη θέση της αυθεντίας, αλλά να αναπτύξουν μία ισότιμη σχέση μαζί τους. Σε αντίθεση με τα ελληνικά σχολεία, όπου η παπαγαλία, o κομφορμισμός και ο... σωφρονισμός των μαθητών παραμένουν τα κυρίαρχα αιτήματα του συστήματος.

Δεκαπεντάχρονο παιδί αποβλήθηκε πρόσφατα από ιδιωτικό σχολείο των Αθηνών επειδή δεν αντιμετώπισε με τον δέοντα σεβασμό το Ολοκαύτωμα. Μπορεί τα αντανακλαστικά της διεύθυνσης του σχολείου να μαρτυρούν ιδιαίτερη ευαισθησία στο ζήτημα, ποιο είναι όμως το αποτέλεσμα της τιμωρίας αυτής; Πιθανότατα η εμπέδωση του αντισημιτισμού στον μαθητή και τους φίλους του. Δεν θα ήταν προτιμότερη μία συζήτηση στην τάξη γύρω το θέμα από την εύκολη λύση της αποβολής; Ή ακόμη καλύτερα η ανάθεση μιας ομαδικής εργασίας στους μαθητές για τα ναζιστικά εγκλήματα στη διάρκεια του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου;

«Μην αμφιβάλλετε, το μέλλον ανήκει στη χώρα που εκπαιδεύει καλύτερα τους πολίτες της», ανέφερε στην ομιλία του για τις μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, την περασμένη Τρίτη. Χρειάστηκε λιγότερες από 60 μέρες στον Λευκό Οίκο για να εξαγγείλει τις αλλαγές ο Ομπάμα. Στην Ελλάδα πάλι, ο κύριος Μπαμπινιώτης ζήτησε άλλους έξι μήνες...

Tης Ξενιας Kουναλακη / xkounalaki@kathimerini. gr

Να προχωρήσει η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση

Ερ: Ποιες είναι οι πιο σημαντικές εκπαιδευτικές διαφορές ανάμεσα στο εκπαιδευτικό σύστημα της Γερμανίας και της Ελλάδας;

Απ: Το ελληνικό σύστημα εστιάζει περισσότερο στη μετάδοση των γνώσεων και λιγότερο στη στήριξη της μαθησιακής διεργασίας και την εξέλιξη των βασικών ικανοτήτων του παιδιού. Δεύτερον, η μεθοδολογία είναι εντελώς διαφορετική. Στο γερμανικό σύστημα στηριζόμαστε περισσότερο στην αυτενέργεια του παιδιού και την ικανότητα της αυτό-ρύθμισης, να αναπτύσσεται και να δημιουργεί μόνο του τη γνώση γύρω από το περιβάλλον του. Διαφορετική είναι επίσης, η δόμηση της διδακτέας ύλης, όπου στη Γερμανία το πρόγραμμα είναι πολύ σταθερό και εμπεριστατωμένο, κάτι που στην Ελλάδα δεν έχει επιτευχθεί ακόμη.

το άρθρο πλήρες
εδώ---->http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_1_08/01/2009_262584

«Αργοί» οι Ελληνες

Οι Ελληνες, συμπεραίνει η έκθεση, «είναι αργοί στην υιοθέτηση νέων τεχνολογιών, και οι αδυναμίες στο εκπαιδευτικό σύστημα δείχνουν ότι αυτό δεν είναι πιθανό να αλλάξει σύντομα». Οπως εκτιμά, «οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι από τις πλέον αργές στην απελευθέρωση των αγορών προϊόντων, ενώ η χώρα έχει ένα από τα λιγότερο φιλικά για τις επιχειρήσεις ρυθμιστικά περιβάλλοντα στην Ε.Ε.». Οσο για τις μεταρρυθμίσεις, τονίζει ότι «με δεδομένη την πυρετώδη πολιτική ατμόσφαιρα στη χώρα, είναι ένα αναπάντητο ερώτημα αν οι ελληνικές αρχές θα μπορέσουν να προωθήσουν τις επειγόντως απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις χωρίς να προκαλέσουν κάποιου είδους πολιτική κρίση».

Η Ατζέντα της Λισσαβώνας είχε ξεκινήσει το 2000 με τον φιλόδοξο στόχο να κάνει την ευρωπαϊκή οικονομία την πλέον ανταγωνιστική του κόσμου μέχρι το 2010. Ο στόχος αυτός τροποποιήθηκε προς το μετριοπαθέστερο όταν κατέστη σαφές ότι δεν μπορούσε να εκπληρωθεί, και πλέον ζητούμενο είναι η ανάπτυξη και η απασχόληση με αιχμή του δόρατος πέντε προτεραιότητες: την καινοτομία, την απελευθέρωση των αγορών, την επιχειρηματικότητα, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή, τη βιώσιμη ανάπτυξη και το περιβάλλον. Οπως αναμένεται να τονίσει ο κ. Μπαρόζο την Παρασκευή, κάθε προσπάθεια για μελλοντική ανάπτυξη και απασχόληση εξακολουθεί να περνά μέσα από μεταρρυθμίσεις. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο για χώρες όπως η Ελλάδα που δεν έχουν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν την αντικυκλική πολιτική στήριξης της οικονομίας λόγω των υψηλών τους ελλειμμάτων.

το πλήρες άρθρο εδώ---->

Γιατί οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι και οι αρχαίοι Έλληνες ξεκίνησαν με την αριθμητική και τη γεωμετρία;

Ας φανταστούμε ότι όλη η ευφυΐα του κόσμου ήταν συγκεντρωμένη όχι στους ανθρώπους, αλλά σε κάποιες απομονωμένες μέδουσες στον βυθό του Ειρηνικού Ωκεανού. Τα μόνα ερεθίσματα που δέχονται αυτά τα μαλάκια είναι η πίεση του νερού, η κίνησή του, η αλλαγή της θερμοκρασίας του. Δύσκολα λοιπόν θα μπορούσαν να εφεύρουν τους φυσικούς αριθμούς, το 1, το 2, το 3. Το πιθανότερο είναι ότι θα επινοούσαν ένα άλλο είδος μαθηματικών, που δεν θα χαρακτηριζόταν από διακριτά ψηφία, αλλά από μια συνέχεια.

Πρώτο συμπέρασμα: τα μαθηματικά αποτελούν μια ανθρώπινη εφεύρεση. Γιατί οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι και οι αρχαίοι Έλληνες ξεκίνησαν με την αριθμητική και τη γεωμετρία; Εξαιτίας του συστήματος με το οποίο αντιλαμβάνονταν τον κόσμο, λέει στην Μπόστον Γκλόουμπ ο Αμερικανός αστροφυσικός Μάριο Λίβιο, από το Ινστιτούτο Διαστημικών Επιστημών της Βαλτιμόρης. Στην αρχή, οι θετικοί αριθμοί ήταν αρκετοί. Ύστερα χρειάστηκε να εφευρεθούν οι αρνητικοί αριθμοί. Έπειτα προστέθηκαν οι φανταστικοί αριθμοί, τους οποίους μπορεί να μη συναντάμε στην καθημερινή μας ζωή, χρειάζονται όμως σε πολλούς κλάδους της μηχανικής και της φυσικής. Κάποια στιγμή ούτε αυτοί ήταν αρκετοί: για να εξηγηθούν πράγματα όπως η αναπαραγωγή του DΝΑ διατυπώθηκε η θεωρία των κόμβων, μέρος της οποίας είναι και η γνωστότερη θεωρία των χορδών.

«Είναι ο Θεός μαθηματικός;». Αυτός είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του Λίβιο, που προσπαθεί και αυτός- όπως τόσοι και τόσοι άλλοι σύγχρονοι στοχαστές- να κατανοήσει αυτό που ο Νομπελίστας Γιουτζίν Βίγκνερ έχει αποκαλέσει «παράλογη αποτελεσματικότητα των μαθηματικών». Κάποια στιγμή ένας μαθηματικός διατυπώνει μια θεωρία που δεν έχει καμιά απολύτως εφαρμογή στην πράξη. Και μερικές δεκαετίες, αν όχι αιώνες αργότερα, ένας φυσικός χρησιμοποιεί ακριβώς εκείνη τη θεωρία για να παρουσιάσει μια αναπαράσταση του Σύμπαντος. Να η θεμελιώδης διαφορά των μαθηματικών από άλλες ανθρώπινες εφευρέσεις, όπως η τέχνη: η απίστευτη μακροβιότητά τους. Αυτό που ίσχυε κάποτε θα ισχύει για πάντα. Η επιφάνεια του κύκλου που ανακάλυψε ο Αρχιμήδης πριν από περίπου 2.000 χρόνια εξακολουθεί να περιγράφεται από την ίδια εξίσωση. Η φυσική του Αριστοτέλη, αντίθετα, δεν ισχύει πια. Στις μέρες μας δεν έχουμε την ίδια θεωρία του Σύμπαντος που είχαν ο Αριστοτέλης ή ο Πυθαγόρας. Ούτε τραγουδάμε την ίδια μουσική με τους αρχαίους Έλληνες.

Η θρησκεία, η πολιτική, η αξιολόγηση ενός έργου τέχνης έδιναν και δίνουν τροφή για ατέλειωτες συζητήσεις. Αλλά δύο και δύο θα κάνουν πάντα τέσσερα. Τα μαθηματικά είναι η γλώσσα του Σύμπαντος, καταλήγει ο Λίβιο. Και όταν κάποιο αξίωμα διαπιστώνεται ότι δεν ισχύει, υπάρχει μια λέξη για να το περιγράψει: το αποκαλούμε λάθος.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4504651&ct=2

Επιβράβευση της σφαιρικής γνώσης

To σχέδιο προτάσεων των πρυτάνεων για το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ

«Οι πρωτοετείς φοιτητές παρουσιάζουν αδυναμία παρακολούθησης των βασικών πανεπιστημιακών μαθημάτων, μαθήματα στα οποία έχουν εξεταστεί για την εισαγωγή τους». Αυτή είναι η βασική διαπίστωση των πρυτάνεων που συνοψίζει και την παθογένεια της εκπαίδευσης από τους πυλώνες της, ενώ οι ίδιοι τονίζουν ότι η αναγκαία, διαρθρωτική αναμόρφωση πρωτοβάθμιας - δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θα αποδώσει καρπούς σε βάθος χρόνου. Tο σχέδιο προτάσεων της αρμόδιας επιτροπής των πρυτάνεων για τον διάλογο του εξεταστικού, το οποίο παρουσιάζει σήμερα η «Κ», αποτελεί και μια επί της ουσίας κριτική για τα μελανά σημεία του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

«Βασικός στόχος πρέπει να είναι οι νεοεισαχθέντες φοιτητές να έχουν γνώσεις περισσότερο σφαιρικές και υψηλοτέρου επιπέδου σε επιμέρους βασικά μαθήματα όπως μαθηματικά, φυσική, χημεία, βιολογία, ιστορία, λογοτεχνία, αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με την αναβάθμιση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κατόπιν ριζικού επανασχεδιασμού», τονίζει η επιτροπή των πρυτάνεων. Και, βέβαια, καθώς ο εθνικός διάλογος δίνει ειδικό βάρος στις αλλαγές στο σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ, και την αναμόρφωση του λυκείου, οι πρυτάνεις καταθέτουν τη δική τους σχετική πρόταση. Σε αυτή προτείνουν οι υποψήφιοι να εισάγονται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εξεταζόμενοι σε ύλη «μεγαλύτερη» της Γ΄ Λυκείου, στον ορισμό της οποίας θα συμμετέχουν και τα πανεπιστήμια. Οι βασικές θέσεις - προτάσεις των πρυτάνεων είναι οι εξής:

• - Κοινή διαπίστωση των περισσοτέρων ΑΕΙ είναι ότι οι πρωτοετείς φοιτητές παρουσιάζουν αδυναμία παρακολούθησης των βασικών πανεπιστημιακών μαθημάτων, στα οποία μάλιστα έχουν εξεταστεί για την εισαγωγή τους. «Παρατηρείται, επίσης, μια σαφής υποβάθμιση της κριτικής τους σκέψης, λόγω της στείρας απομνημόνευσης της ύλης της Γ΄ Λυκείου στην οποία το “σύστημα”, εμμέσως πλην σαφώς, τους υποχρεώνει. Η δημιουργηθείσα αυτή “εξάρτηση” των μαθητών από την ύλη της Γ΄ Λυκείου αφενός υποβαθμίζει το Λύκειο, αφετέρου παράγει αποφοίτους με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο», αναφέρουν οι πρυτάνεις.

- Βασικός στόχος των ΑΕΙ παραμένει οι νεοεισαχθέντες φοιτητές να έχουν γνώσεις περισσότερο σφαιρικές και υψηλοτέρου επιπέδου σε βασικά μαθήματα. «Ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί με την αναβάθμιση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης».

• - Για να καταγραφούν τα θετικά αποτελέσματα των αλλαγών θα απαιτηθεί χρόνος. «Η αναμόρφωση και αναβάθμιση θα αποδώσει σε βάθος χρόνου (δεκαπενταετία) και θα στοχεύει στο να “παράγει” αποφοίτους Λυκείου με συγκρότηση και υψηλού επιπέδου γενική μόρφωση. Αυτοί οι απόφοιτοι τότε, ίσως θα είναι ικανοί να εισάγονται όλοι στα ΑΕΙ χωρίς εξετάσεις. Παράλληλα, πρέπει να εξεταστεί σοβαρά η καθιέρωση μιας αξιολόγησης από το Γυμνάσιο στο Λύκειο με εξετάσεις. Με τον τρόπο αυτό, οι καλύτεροι μαθητές θα προορίζονται για τα ΑΕΙ, ενώ οι υπόλοιποι θα στρέφονται προς την τεχνική εκπαίδευση (μέσες τεχνικές σχολές ηλεκτρολόγων, μηχανικών, υδραυλικών κ.ά.)», τονίζει η επιτροπή. Και συμπληρώνει εμφατικά:

- «Η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση λοιπόν είναι η αρχή του προβλήματος και πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα. Επειδή όμως η αναμόρφωση αυτή αναμένεται να αποδώσει σε βάθος χρόνου, όπως αναφέρθηκε ήδη, κρίνεται σκόπιμο και απαραίτητο να γίνουν παράλληλα με τις παραπάνω αναβαθμίσεις, κάποιες διορθωτικές παρεμβάσεις στο σύστημα πρόσβασης στα ΑΕΙ οι οποίες, μέσω του εξεταστικού, θα αναβαθμίσουν, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, το Λύκειο».Για το ζήτημα του συστήματος πρόσβασης έχει διατυπωθεί η πρόταση της επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας υπό τον πρόεδρό του κ. Θάνο Βερέμη, ενώ τις δικές του θέσεις έχει παρουσιάσει και ο πρόεδρος του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης.

Τι προτείνουν

Η επιτροπή της Συνόδου των Πρυτάνεων προτείνει:

• - Το σημερινό σύστημα εθνικών εξετάσεων, με ευθύνη του υπουργείου Παιδείας και συμμετοχή στα εξεταζόμενα θέματα καθηγητών δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, θεωρείται αντικειμενικό και αδιάβλητο και πρέπει να συνεχιστεί.
• - Η βάση του «10» πρέπει οπωσδήποτε να διατηρηθεί και ο βαθμός του Λυκείου να μη λαμβάνεται υπόψη.
• - Οι εξετάσεις για τα ΑΕΙ πρέπει να διενεργούνται μετά τις απολυτήριες εξετάσεις του Λυκείου και με όσους λαμβάνουν το απολυτήριο.
• - Οι υποψήφιοι θα εξετάζονται σε περιορισμένο αριθμό μαθημάτων (4 - 6), ανάλογα με το επιστημονικό πεδίο που θα επιλέγουν.
• - Κάθε υποψήφιος θα επιλέγει Τμήματα αποκλειστικά από ένα επιστημονικό πεδίο (π.χ. Νομικής, Φυσικομαθηματικής, Φιλοσοφικής, Ιατρικής, κ.λπ.).
• - Τα επιστημονικά πεδία θα επαναπροσδιοριστούν από τα ΑΕΙ και φυσικά θα είναι πολύ περισσότερα από τα 5 που ισχύουν σήμερα.
• - Για κάθε επιστημονικό πεδίο θα ορίζονται τα εξεταστέα μαθήματα και η ύλη αυτών.
• - Η εξεταστέα ύλη θα αποδεσμευθεί από την ύλη της Γ΄ Λυκείου, θα διευρυνθεί και θα περιλαμβάνει συμπυκνωμένες τις βασικές γνώσεις από το σύνολο της ύλης που διδάχθηκε ο υποψήφιος στο Λύκειο. Η ύλη αυτή θα έχει σχέση με τις προαπαιτούμενες γνώσεις του κάθε επιστημονικού πεδίου στα επιμέρους μαθήματα. Η εξεταστέα ύλη κάθε επιστημονικού πεδίου θα καθοριστεί ύστερα από συνεργασία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση) και των αντίστοιχων Τμημάτων των ΑΕΙ.
• - Η εισαγωγή των φοιτητών να γίνεται αρχικά σε Σχολές και μετά το πρώτο έτος, ανάλογα με τις επιδόσεις, να επιλέγεται το Τμήμα. Με το σύστημα αυτό θα περιοριστεί σημαντικά η «χαλάρωση» και η «αδιαφορία» πρωτοετών φοιτητών που έχει σοβαρές συνέπειες στη συνέχεια των σπουδών τους.
• - Να δημιουργηθεί μητρώο πιστοποιημένων βαθμολογητών από καθηγητές που διαθέτουν εμπειρία ή έχουν λάβει ειδική επιμόρφωση και αξιολογούνται ετησίως με βάση την επίδοσή τους.
• - Να ψηφιοποιούνται για λόγους διασφάλισης της διαφάνειας, τα γραπτά δοκίμια ώστε να καθίσταται δυνατή η πρόσβαση του κάθε υποψήφιου στο γραπτό του μέσω του Διαδικτύου με χρήση ειδικού προσωπικού κωδικού.

Του Αποστολου Λακασα

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_22/02/2009_304467

Η ιστορία της ανάπτυξης του internet

Για να δείτε τους ελληνικούς υπότιτλους:
Αφού πατήσετε το play,
1) Κάντε κλικ στο κουμπί με το βελάκι κάτω δεξιά.
2) Στο μενού που θα εμφανιστεί κάντε κλικ στο CC ώστε να γίνει κόκκινο
3) Κάνοντας κικ στο βελάκι δίπλα στο CC θα εμφανιστεί ένα μενού με τις γλώσσες στις οποίες είναι διαθέσιμοι οι υπότιτλοι. Επιλέξτε τα ελληνικά (Greek)
Η άπόδοση στα ελληνικά είναι από το paideia-gr

Χάρη στο φύλλο «ψηφιακής μελάνης» της Ρhilips (πάνω), συσκευές ανάγνωσης όπως το Κindle2 της Αmazon (δεξιά) υπόσχονται να μας γεμίσουν βιβλία... χωρίς το βάρος και τον όγκο τους .

Το θέμα των ημερών είναι σίγουρα το νέο ψηφιακό βιβλίο της Αmazon: Πριν «Γιώργο δείξαι τρις» στην ελληνική Βουλή, ο περιώνυμος βιβλιοπώλης του Διαδικτύου παρουσίασε το νέο του μοντέλο συσκευής ανάγνωσης, το Κindle 2. Εχει εντυπωσιακά μικρό πάχος... μολυβιού (μόλις 0,8 εκατοστά) και είναι ελαφρώς μακρύτερο από την προηγούμενη έκδοση. Η έξι ιντσών οθόνη του- από φιλμ «ηλεκτρονικής μελάνης»- έχει ανάλυση 800x600 και απεικονίζει πλέον 16 τόνους του γκρι, έναντι τεσσάρων στο προηγούμενο μοντέλο, ενώ η μνήμη έχει επίσης αυξηθεί και μπορεί να αποθηκεύσει ως και 1.500 βιβλία, αντί για 200. Τέλος, αλλά και ίσως το εντυπωσιακότερο, η συσκευή μπορεί και να «εκφωνεί» τα βιβλία, από δύο μικρά ηχεία στο πίσω μέρος. Τιμή αγοράς; 359 δολάρια, στις ΗΠΑ.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εν λόγω συσκευή διαφέρει από άλλες της αγοράς (όπως η κόστους $400 Sony Reader ΡRS-700) κυρίως στο θέμα της διαδικτύωσης: Αντί για το γνωστό WiFi, το Κindle 2 εμπεριέχει το «whispernet»- μια αυτόματη σύνδεση μέσω δικτύων κινητής τηλεφωνίας 3G. Η δυνατότητα αυτή είναι τεχνολογικά υπέρτερη, αλλά αφενός προϋποθέτει συνεργασία της Αmazon με πάροχο κινητής τηλεφωνίας, αφετέρου επαναθέτει το θέμα της «ουδέτερης πρόσβασης στο Διαδίκτυο»: Αν όλες οι συσκευές μέσω των οποίων έχουμε πρόσβαση στη γνώση γίνουν συνδρομητικές υπηρεσίες, με «εταιρικά φίλτρα» να επιλέγουν τι διαβάζουμε, πόσο ελεύθερη θα είναι η διαμόρφωση άποψης των αυριανών πολιτών;
....πλήρες το άρθρο εδώ------->