Τήνιος Πλάτων
Οταν ανακοινώθηκαν οι θέσεις στα ΑΕΙ, διαπιστώθηκε πανωλεθρία στα Μαθηματικά. Η ναυαρχίδα του πεδίου, τα Μαθηματικά του ΕΚΠΑ μόλις συμπλήρωσαν τις μισές διαθέσιμες θέσεις (79 από 182). Στο άλλο άκρο, η Σάμος προσείλκυσε μόλις 5 πρωτοετείς για 149 θέσεις. Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας τα Μαθηματικά ανταγωνίζονται μόνο τη Θεολογία στο περιορισμένο ενδιαφέρον. Σε λιγότερο προικισμένα εδάφη, οι προπτυχιακές θέσεις σε μαθηματικές σχολές είναι περιζήτητες. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Ερώτηση στην τεχνητή νοημοσύνη για τις προοπτικές όσον αφορά μαθηματικούς απαντήθηκε ως εξής: «Υφίσταται ισχυρή ζήτηση για μαθηματικούς που διατρέχει πολλούς κλάδους, πράγμα που οφείλεται στις δεξιότητές τους για αναλυτική σκέψη και ικανότητα επίλυσης προβλημάτων». Η απαρίθμηση των κλάδων αυτών αρχίζει από τα χρηματοοικονομικά. Επεκτείνεται στην επιστήμη δεδομένων, στη στατιστική, στον αναλογισμό. Τα επαγγέλματα που αναφέρονται είναι, κατά σειρά, αναλυτής δεδομένων, στατιστικός, αναλογιστής, χρηματοοικονομικός αναλυτής, ειδικός στην επιχειρησιακή έρευνα, οικονομολόγος, μηχανικός λογισμικού και (τελευταίο και καταϊδρωμένο) καθηγητής / δάσκαλος.
Πώς λοιπόν η (σύμφωνα με την τεχνητή νοημοσύνη) περιζήτητη επιστήμη βρίσκεται στα αζήτητα; Φταίει η προσφορά (των παιδιών που δεν τα θέλουν) ή μήπως η ζήτηση (των εργοδοτών που δεν καταλαβαίνουν γιατί τα χρειάζονται);
Η πληροφόρηση των παιδιών έχει βαλτώσει 30 χρόνια πίσω – σε εποχή που η Φυσικομαθηματική ήταν μονοκαλλιέργεια καθηγητών. Η εικόνα που μεταδίδουν τα σχολεία και αναπαράγουν οι γονείς είναι σε αντίστιξη με τη σημερινή πραγματικότητα, τουλάχιστον όπως αυτή ισχύει στον αναπτυγμένο κόσμο.
Μήπως όμως δεν ισχύει αυτή η πραγματικότητα στην Ελλάδα; Μήπως εδώ δεν απορροφώνται οι μαθηματικοί, όχι επειδή δεν είναι καλοί οι δικοί μας επιστήμονες και τα δικά μας πανεπιστήμια, αλλά επειδή δεν τους θέλουμε; Ή, για να είμαστε ακριβείς, τους θέλουμε μόνο ως καθηγητές παλαιάς κοπής που πασχίζουν να αποδείξουν ευκλείδεια θεωρήματα μπροστά σε βαριεστημένους μαθητές.
Γιατί λοιπόν να θέλουμε μαθηματικούς μόνο για καθηγητές; Στο Δημόσιο η απάντηση είναι απλή. Τα Μαθηματικά και η Στατιστική απαιτούνται για την εμπεριστατωμένη διακυβέρνηση. «Μακριά από εμάς αυτά!», ανακράζει το πολιτικό στέλεχος μεταξύ καταγραφής ψηφιακών προβάτων και ψηφοθηρικών εξυπηρετήσεων. «Με τούτα και μ’ εκείνα, δεν θα μπορώ να κάνω τη δουλειά μου!». Και θα έχει δίκιο.
Στον ιδιωτικό τομέα η κατάσταση είναι πιο σύνθετη. Το ότι δεν προσλαμβάνουν άτομα με «δεξιότητες επίλυσης κρίσεων» μπορεί να οφείλεται σε δύο παράγοντες: πρώτον, στο ότι οι δεξιότητες αυτές δεν περιλαμβάνονται στη διδακτέα ύλη των μαθηματικών σχολών, ειδικά στην Ελλάδα. Εναλλακτικά, μπορεί στις ελληνικές επιχειρήσεις ο ορθολογισμός που εισάγουν η αναλυτική σκέψη και οι μαθηματικές δεξιότητες να μην είναι ευπρόσδεκτη προσθήκη. Αυτό θα μπορούσε να ισχύει αν ολιγοπωλιακές καταστάσεις διαμορφώνουν την αγορά ή αν μέσα στις επιχειρήσεις η παραγωγικότητα έχει μικρότερη σημασία από τη νομή και κατανομή εξουσίας.
Στα οικονομικά η ισορροπία, καλή ή κακή, προκύπτει από τη σύζευξη προσφοράς και ζήτησης. Το παράδοξο της μαθηματικής πανωλεθρίας σηματοδοτεί ότι κάτι, θεμελιώδες για την ελληνική κοινωνία, δεν πάει καλά.
Ο Πλάτων Τήνιος είναι ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου